Jaki jest cel leczenia immunosupresyjnego?
Przeszczepienie alogennego narządu (od innego dawcy) zawsze związane jest ze wzbudzeniem odczynu odpornościowego. Jego nasilenie zależy od immunogenności przeszczepionego narządu oraz od różnic antygenowych między dawcą a biorcą. Innymi słowy, prawdopodobieństwo przyjęcia się wszczepionego narządu jest tym większe, im większe jest podobieństwo dawcy i biorcy. Aby zapobiegać procesowi odrzucania, biorcy przeszczepów otrzymują leki immunosupresyjne, które modyfikują reakcję układu odpornościowego. Celem nowych strategii w transplantologii jest wydłużenie przeżycia pacjentów i przeszczepów oraz poprawa ich jakości życia.
Jak wygląda leczenie immunosupresyjne?
Leczenie immunosupresyjne jest leczeniem skojarzonym. Polega na łączeniu ze sobą grup leków o różnych punktach działania na komórki. We wczesnym okresie po transplantacji stosuje się silniejszą immunosupresję (indukcja), a w kolejnej fazie przechodzi się na odpowiedni schemat leczenia podtrzymującego. Leczenie immunosupresyjne po przeszczepie narządu prowadzi się do końca funkcjonowania przeszczepu. W przypadku oportunistycznych infekcji, chorób limfoproliferacyjnych czy nowotworów oraz w przypadku rozpoznania nefropatii należy zredukować leczenie immunosupresyjne.
Podstawowe leki modulujące odpowiedź układu odpornościowego to glikokortykosteroidy, inhibitory kalcyneuryny (np. cyklosporyna, takrolimus), inhibitory podziałów komórkowych (mykofenolan mofetilu, azatiopryna) oraz przeciwciała przeciwlimfocytarne. Prace nad doskonaleniem leków immunosupresyjnych mają na celu zmniejszenie ich toksyczności i zminimalizowanie działań niepożądanych, przy zachowaniu skutecznej immunosupresji.
Czy leczenie immunosupresyjne jest bezpieczne?
Leczenie immunosupresyjne, choć konieczne, nie jest pozbawione efektów ubocznych. Pacjenci stosujący to leczenie mają zwiększone ryzyko infekcji, gdyż współczesne leki immunosupresyjne nie są specyficzne co do przeszczepionego narządu. Ich działanie polega na hamowaniu całego układu odpornościowego. Dlatego organizm na immunosupresji nie ma możliwości samoistnie zwalczyć nawet banalnych infekcji. U tych pacjentów, z powodu zmienionej odpowiedzi immunologicznej zmienia się przebieg kliniczny chorób, co implikuje problemy diagnostyczne. Leki immunosupresyjne zwiększają również ryzyko wystąpienia niektórych nowotworów złośliwych.
Zobacz: Jakie przeszczepia się narządy?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
