Paroreksja - co to takiego?

Łaknienie spaczone to zaburzenie odżywiania.
Paroreksja to uzależnienie od jedzenia, jednak nie jest to typowe obżarstwo, a ochota na potrawy zupełnie niezwykłe. W odróżnieniu od zaburzenia znanego pod nazwą pica (apetyt na niejadalne), nie polega na jedzeniu ziemi, szkła czy kamieni, zaburzenie to jest spotykane rzadko.
/ 16.10.2012 16:57
Łaknienie spaczone to zaburzenie odżywiania.

"Zboczenie popędu do odżywiania" może być wynikiem min. choroby schizofrenicznej czy histerii. Osoba chora na tą przypadłość odczuwa przyjemność z konsumpcji rzeczy, które doprowadzają innych do obrzydzenia np. picie moczu, jedzenie kału, spożywanie ludzkich szczątków.. Przerażające prawda? Osoby te nie myślą o tym, że to co robią jest złe, dziwne, nietypowe – ich głównym celem jest zaspokojenie „głodu”.

Skąd się bierze paroreksja?

Przyczyna powstawania paroreksji nie jest znana, lekarze dopatrują się jednak związku między brakiem lub niedoborem dopaminy w organizmie a łaknieniem spaczonym.

Zobacz także: Nadmierny apetyt - dlaczego się objadamy?

Jak pomoc sobie lub osobie chorej na paroreksję?

Osoba z poważnymi zaburzeniami odżywiania często sama nie zdaje sobie sprawy z choroby, która ją dotknęła. Jeżeli osoba, która znamy wykazuje podobne objawy jak:

  • Usilne jedzenie w samotności; odmawianie przyjmowania „tradycyjnych” pokarmów
  • Twierdzi, że nie jest głodna, choć nigdy nie zaobserwowano by coś jadła
  • Osoba dotknięta łaknieniem spaczonym często obsesyjnie myśli o tym co musi zjeść; jeśli choć raz usłyszysz od swojej znajomej czy koleżanki, że jadła np. kredę – to może być znak, że dzieje się z nią coś niedobrego!

Zanim jednak posądzimy kogoś o paroreksję warto porozmawiać z tą osobą o jej skłonnościach. Być może nie jedzenie niczego w towarzystwie nie wiąże się z chorobą ale np. z nieśmiałością w kontaktach z innymi osobami. Jeśli znajoma/ znajomy przyzna się nam, że faktycznie odczuwa potrzebę jedzenia produktów niespożywczych, należy wtedy zgłosić się do lekarza specjalisty.

Polecamy: Czy psychika wpływa na otyłość?

Warto być delikatnym przy tego typu rozmowach, tak by ta druga osoba czuła, że ma  w nas wsparcie.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA