Paroreksja - co to takiego?

"Zboczenie popędu do odżywiania" może być wynikiem min. choroby schizofrenicznej czy histerii. Osoba chora na tą przypadłość odczuwa przyjemność z konsumpcji rzeczy, które doprowadzają innych do obrzydzenia np. picie moczu, jedzenie kału, spożywanie ludzkich szczątków.. Przerażające prawda? Osoby te nie myślą o tym, że to co robią jest złe, dziwne, nietypowe – ich głównym celem jest zaspokojenie „głodu”.
Skąd się bierze paroreksja?
Przyczyna powstawania paroreksji nie jest znana, lekarze dopatrują się jednak związku między brakiem lub niedoborem dopaminy w organizmie a łaknieniem spaczonym.
Zobacz także: Nadmierny apetyt - dlaczego się objadamy?
Jak pomoc sobie lub osobie chorej na paroreksję?
Osoba z poważnymi zaburzeniami odżywiania często sama nie zdaje sobie sprawy z choroby, która ją dotknęła. Jeżeli osoba, która znamy wykazuje podobne objawy jak:

• Usilne jedzenie w samotności; odmawianie przyjmowania „tradycyjnych” pokarmów
• Twierdzi, że nie jest głodna, choć nigdy nie zaobserwowano by coś jadła
• Osoba dotknięta łaknieniem spaczonym często obsesyjnie myśli o tym co musi zjeść; jeśli choć raz usłyszysz od swojej znajomej czy koleżanki, że jadła np. kredę – to może być znak, że dzieje się z nią coś niedobrego!

Zanim jednak posądzimy kogoś o paroreksję warto porozmawiać z tą osobą o jej skłonnościach. Być może nie jedzenie niczego w towarzystwie nie wiąże się z chorobą ale np. z nieśmiałością w kontaktach z innymi osobami. Jeśli znajoma/ znajomy przyzna się nam, że faktycznie odczuwa potrzebę jedzenia produktów niespożywczych, należy wtedy zgłosić się do lekarza specjalisty.
Polecamy: Czy psychika wpływa na otyłość?
Warto być delikatnym przy tego typu rozmowach, tak by ta druga osoba czuła, że ma w nas wsparcie.