Różne operacje- różne postępowanie
Operacje chirurgiczne możemy podzielić na małe i duże, wymagające otwarcia jamy brzusznej, czaszki, klatki piersiowej, czy ortopedyczne, a nawet drobne, dotyczące oka, czy skóry. Każda z tych grup ma inną specyfikę i inne zagrożenia. Istnieją różnice w zależności od stopnia obciążenia pacjenta dodatkowymi chorobami. Wobec nich również ustala się postępowanie w pierwszej dobie.
Jednak wszyscy boją się jednego - bólu pooperacyjnego
Prewencja tego problemu rozpoczyna się już przed zabiegiem. Rozmowa z anestezjologiem, lekarzem, który znieczula i następnie leczy ból, ma na celu wyjaśnienie wątpliwości. W przypadku, gdy pacjent po zabiegu odczuwa ból, pielęgniarka opiekująca się nim na sali pooperacyjnej będzie miała do dyspozycji kilka rozwiązań. Podanie odpowiedniego, skutecznego leku przeciwbólowego jest podstawą, jednak jeśli dojdą do tego inne objawy świadczące o rozwijaniu się niepokojącego powikłania, postępowanie może być nieco inne. W niektórych przypadkach stosuje się leczenie przeciwbólowe zależne od pacjenta. Wówczas pacjent sam podaje sobie w pewnym zakresie dawkę leku. Dzięki kontroli bólu pacjent może wrócić szybciej do zdrowia i stosować zalecenia w razie potrzeby kasłać, wykonywać ćwiczenia oddechowe, oraz ruszać się, nawet chodzić.
Intensywny nadzór
W czasie przebywania na sali pooperacyjnej najistotniejszą kwestią z medycznego punktu widzenia jest monitorowanie funkcji życiowych.
Odpowiednie aparaty mierzą ciśnienie krwi, tętno, określają jakość oddychania. Personel medyczny kontroluje wypełnianie się drenów. W przypadku wątpliwości sprawdza się również ranę, jednak zazwyczaj opatrzona jest ona i czeka na zdjęcie lub zmianę opatrunku. Mierzenie temperatury ma za zadanie wykluczyć obniżenie temperatury ciała spowodowane operacją (hipotermia)- jeśli tak się dzieje pacjent wymaga ogrzania. Z drugiej strony może dojść do rozwoju gorączki. W zależności od operacji lekarz decyduje o konieczności wykonania dodatkowych badań, takich jak osłuchanie klatki piersiowej, badanie rentgenowskie klatki piersiowej, czy dodatkowe badania z krwi.
Powrót do zdrowia
W przypadku braku cewnika założonego do pęcherza moczowego pacjent musi być monitorowany pod kątem zastoju w drogach moczowych. Do tego bardzo nieprzyjemnego powikłania może dojść jeśli pacjent nie oddaje moczu 6-8h po operacji. Po operacji naczyniowej lub neurologicznej wymagana jest stała kontrola stanu konkretnych narządów. Wzmożony odruch wymiotny często towarzyszy pacjentom po operacjach. Jest on związany zarówno ze stresem, jak i z działaniem leków znieczulających. Podaje się odpowiednie farmaceutyki. Bardzo istotna jest kontrola odruchu kaszlowego. Zalegająca w płucach wydzielina pogarsza powrót do zdrowia i utrudnia natlenowanie krwi, zatem jak najszybsza możliwość przemieszczania się jest bardzo korzystna ze względu na obniżenie ryzyka zakrzepowego. Zalecenia lekarskie różnicuje przede wszystkim typ operacji.
Polecamy: Jakie operacje niosą największe ryzyko?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
