Przeszczepy skóry po oparzeniach
Mimo coraz doskonalszych systemów bezpieczeństwa i większej świadomości społeczeństwa, cały czas dochodzi do wypadków oparzeń. Osoby oparzone wymagają szybkiej pomocy lekarskiej na oddziałach ratunkowych. Poniżej zostały przedstawione zasady działania u osób, które doznały poparzenia.
- Aleksander Ropielewski
Kilka informacji o oparzeniach
Istota oparzeń polega na bezpośrednim obumarciu komórek w wyniku działania czynnika fizycznego lub chemicznego wraz z powstaniem otaczającego obszaru, który jest uszkodzony, ale nie bezpowrotnie. Oparzenia możemy podzielić ze względu na obszar uszkodzonej skóry i głębokości oparzenia. Ze względu na głębokość wyróżniamy oparzenia stopnia I (naskórek), II A (naskórek i część skóry właściwej), II B (naskórek i całą skórę właściwą), III (skóra, nerwy, tkanka podskórna), IV (także inne tkanki organizmu).
Chirurgia pooparzeniowa
Aby zwiększyć szanse na przeżycie pacjenta, niezbędne jest podjęcie szybkich i zdecydowanych kroków. Należy usunąć martwicze obszary i zamknąć rany przy pomocy zachowanej zdrowej skóry, przeszczepów allogenicznych lub sztucznej skóry. W przypadku ciężkich oparzeń jak najszybciej pobiera się przeszczep, aby możliwie szybko wykorzystać go w miejscu najlepiej rokującym na jego przyjęcie. Zazwyczaj najchętniej pobiera się przeszczep skóry pleców. Im szybciej pobrany jest fragment skóry do przeszczepu, tym lepiej, ponieważ już po około 14 dniach można dokonać ponownego pobrania przeszczepu z tego samego miejsca. Takie działanie ogranicza do minimum narażenie pacjenta na skutki oparzenia. W sytuacji dużych oparzeń, gdy nie wystarcza skóry pochodzącej od pacjenta, stosuje się przeszczepy allogeniczne lub preparaty złożone z wewnętrznej warstwy kolagenu wołowego i zewnętrznej warstwy silikonu, który w późniejszej fazie leczenia jest zastępowany cienkim, niepełnym przeszczepem skóry pochodzenia autogenicznego.
Zobacz również: Przeszczepy skóry
Inne zagrożenia
Działania chirurgiczne są w przypadku oparzeń jedną z wielu składowych terapii. Niezwykle ważne jest prawidłowe nawodnienie pacjenta i wyrównanie zaburzeń elektrolitowych (zdrowa skóra chroni nas przed utratą olbrzymich ilości wody). Ponadto w pierwszych chwilach od oparzenia pacjent łatwo może wpaść we wstrząs hipowolemiczny (spowodowany ucieczką płynów z naczyń krwionośnych). W kolejnych dniach należy starać się uchronić pacjenta przed zakażeniami i stosować odpowiednią pielęgnację miejsc oparzonych (okłady zapobiegające nadkażeniu i utracie wody).
Na szczęście w dzisiejszej dobie rozwoju medycyny jesteśmy w stanie uratować dzieci i dorosłych, którzy doznali odpowiednio nawet 95% i 70% oparzeń ciała.
Sprawdź: Nowa technika leczenia oparzeń z rozpylaniem komórek skóry