Sarkoidoza zaliczana jest do chorób z autoagresji. Oznacza to, że układ odpornościowy zamiast atakować zarazki skupia się na własnych komórkach. W tym konkretnym przypadku komórki odpornościowe gromadzą się w formie ziarniny w narządach wewnętrznych, najczęściej w płucach i uszkadzają je. Zmiany sarkoidozowe mogą pojawić się także w skórze, gałkach ocznych, śliniankach, wątrobie, nerkach, śledzionie. Choroba najczęściej atakuje osoby w wieku 20-30 lat. Leczenie polega na podawaniu leków o działaniu przeciwzapalnym (glikokortykosteroidów).
Objawy sarkoidozy
Objawy sarkoidozy nie zawsze są nasilone. Czasem to tylko zmęczenie, osłabienie, utrata apetytu. A w 30 proc. przypadków choroba przebiega wręcz bezobjawowo. Jeśli jednak pojawią się sygnały schorzenia, najczęściej są to:
- kaszel, ból w klatce piersiowej (w przypadku sarkoidozy płuc)
- rumień guzowaty, czyli duże czerwone nacieki najczęściej na podudziu (gdy zmiany obejmują skórę
- bóle mięśni i stawów (sarkoidoza mięśni i stawów)
- arytmia, obrzęki (sarkoidoza serca)
- bóle głowy, nudności, paraliż (sarkoidoza układu nerwowego)
- bolesne powiększenie ślinianek (sarkoidoza ślinianek)
Czasami sarkoidoza przebiega intensywniej. Wówczas mówimy o tzw. zespole Löfgrena. Jego objawy to:
- gorączka
- bóle stawów, powiększenie węzłów chłonnych
- zmiany skórne (rumień na podudziu)
Kiedy sarkoidoza jest naprawdę groźna?
Leczenie sarkoidozy
Leczenie sarkoidozy to przede wszystkim podawanie choremu glikokortykosteroidów, leków, które hamują stan zapalny w organizmie. Jeśli choroba jest zaawansowana, konieczny jest pobyt w szpitalu (diagnostyka sarkoidozy również odbywa się w szpitalu - konieczne są rtg klatki piersiowej, bronchoskopia, biopsja, badania krwi).
Sarkoidoza - rokowania
Rokowania w sarkoidozie są bardzo dobre - u niemal 90 proc. chorych w ciągu 2-3 lat choroba samoistnie się cofa. W rzadkich przypadkach może upośledzać czynność płuc, a nawet prowadzić do niewydolności oddechowej lub niewydolności serca (w przypadku sarkoidozy serca).
Sarkoidoza serca
Sarkoidoza serca to dość rzadko występująca postać sarkoidozy (5-15 proc. przypadków). W przebiegu tej choroby ziarniniaki mogą pojawić się w samym sercu (np. prawej lub lewej komorze lub przedsionku). Objawami tej odmiany sarkoidozy są: arytmia, ból w klatce piersiowej, obrzęki nóg. Żeby zdiagnozować sarkoidozę serca konieczne są m.in. echo serca, EKG, MRI, niekiedy biopsja. W leczeniu stosuje się najczęściej kortykosteroidy.
Sarkoidoza płuc
Sarkoidoza płuc to najczęstsza postać sarkoidozy (ponad 90 proc przypadków). W zależności od zaawansowania mogą wystąpić rożne objawy - od lekkiego pokasływania do ciężkiej niewydolności oddechowej i zwłóknienia płuc. Chorobę diagnozuje się na podstawie RTG i biopsji płuc (przy pomocy bronchofiberoskopu). W leczeniu stosuje się kortykosteroidy.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
