Kto może zachorować na stwardnienie rozsiane?
Stwardnienie rozsiane dotyka ludzi młodych (między 20stym a 40stym rokiem życia), na ogół zdrowych, w dobrej kondycji fizycznej. Nie daje żadnych objawów zwiastujących fakt, że coś dzieje się nie tak z układem nerwowym lub odpornościowym. Prawie dwa razy częściej choroba dotyka kobiety. Ciąża i hormony żeńskie nie mają wpływu na występowanie objawów. Niektórzy lekarze wręcz twierdzą, że ciąża przed nimi chroni lub opóźnia pojawienie się symptomów choroby, na skutek zmienionego działania układu odpornościowego.
Zobacz też: Co to jest stwardnienie rozsiane?
Czy możliwa jest jakaś profilaktyka stwardnienia rozsianego?
Niestety nie ma skutecznej metody na uchronienie się przed tą chorobą. Jest ona zupełnie nieprzewidywalna. Może rozpocząć się w każdym momencie życia – podczas infekcji, dłuższego stresu, ale także w czasie, kiedy nie zauważamy żadnych niepokojących sygnałów. Wcześniejsze badania obrazowe mózgu (tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny robione z innych powodów) bardzo rzadko wykazują zmiany, które mogłyby świadczyć o możliwości wystąpienia stwardnienia rozsianego.
Czy stwardnienie rozsiane dziedziczymy po rodzicach?
I tak, i nie. Dowiedziono, że istnieją pewne predyspozycje genetyczne – na przykład u bliźniąt jednojajowych. Takie bliźnięta mają identyczny genom (to znaczy – zapis znajdujący się u nich w genach jest taki sam). Jeśli jedno z bliźniąt jest chore, prawdopodobieństwo, że drugie zachoruje wzrasta aż 4 razy w stosunku do innych, zdrowych ludzi. Nie jest to jednak dowodem na to, że jeśli matka lub ojciec choruje na stwardnienie rozsiane, dziecko także będzie musiało być chore.
Zobacz też: Jak zdiagnozować stwardnienie rozsiane?
Jakie rzeczy mogą przyczyniać się do wystąpienia choroby?
Skoro genetyka nie dała jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, co jest powodem postępującego zanikania osłonek komórek nerwowych w stwardnieniu rozsianym, zaczęto szukać innych czynników. Poszukiwania doprowadziły ku hipotezom związanym z niedoborami witamin (głównie tych z grupy B oraz witaminy D3), a także zakażeniom wirusowym i bakteryjnym. Wykazano także pewne związki z regionem pochodzenia danej osoby, rasą, stosowaną dietą.
Co zatem odpowiada za tą chorobę?
Wciąż jednak brakuje dokładnego wskazania – jaki czynnik należałoby wykluczyć ze swojego życia, żeby nie doprowadzić do rozwoju choroby. Na obecnym etapie wiedzy lekarze zgodnie stwierdzają – stwardnienie rozsiane to efekt współpracy defektów układu odpornościowego, genów oraz pewnych czynników występujących powszechnie w naszym otoczeniu.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
