Wstaję rano i idę do łazienki
Osobom z chorobą Parkinsona, które mają spadki ciśnienia tętniczego i wynikające z tego zawroty głowy w toalecie niezbędne będą uchwyty i poręcze boczne ułatwiające korzystanie z wanny, prysznica i toalety. Jeżeli toaleta jest niewielka dobrze sprawdza się drążek podłogowo-sufitowy w jej centralnym miejscu, gdyż chory może w każdej chwili się za niego złapać.
Dobrym rozwiązaniem jest wstawienie pod prysznic lub do wanny plastikowego taboretu, dzięki czemu chory będzie mógł odbywać swoją toaletę na siedząco. Aby jeszcze bardziej mu to ułatwić łazienka powinna być zaopatrzona w szczotkę do mycia ciała z rękojeścią lub na gumce oraz mydło w płynie w dozowniku, który jest prosty w obsłudze. Elektryczna szczoteczka będzie idealnym rozwiązaniem przy problemach z ruchami precyzyjnymi. W przypadku braku precyzyjnego chwytu pomogą specjalne nakładki pogrubiające uchwyty np. na szczoteczki do zębów lub pilnik do paznokci.
Zobacz też: Jak być dobrym opiekunek osoby z chorobą Parkinsona?
Ubieram się
Podstawową zasadą w tym aspekcie choroby jest noszenie ubrań z naturalnych materiałów zamiast z syntetycznych gdyż redukuje to problemy z poceniem się. Ułatwieniem w ubieraniu się będzie używanie luźnych kurtek, płaszczy lub pulowerów oraz używanie ubrań na rzepy, zatrzaski i duże guziki. W sklepach ze sprzętem ortopedycznym i rehabilitacyjnym można nabyć specjalne uchwyty używane do zakładania rajstop lub skarpet, które zredukują konieczność pochylania się. Nie wskazane jest, aby osoba z chorobą Parkinsona nosiła buty z odkrytą piętą lub takie, których zapięcie będzie stwarzało problem.
Jak radzić sobie w mieszkaniu?
Dostosowanie mieszkania do potrzeb chorego nie kosztuje specjalnie dużo wysiłku, a może uchronić go przed wieloma negatywnymi skutkami choroby. Chory mający problem z chodem będzie pewniej poruszał się, jeżeli w domu progi i schody będą wyraźnie oznakowane, a dywany i wykładziny unieruchomione.
Pewność chorego i jego motywację do poruszania się zwiększą również zamontowane podparcia i powierzchnie chwytne na meblach. Również uchwyty zamontowane na ścianach po obu stronach schodów mają duże znaczenie i dają poczucie bezpieczeństwa.
Wykonywanie innych czynności znacznie ułatwi zastosowanie specjalnych przyrządów: samo otwierające się nożyczki, specjalny otwieracz do zakrętek, unieruchomiona deska do krojenia, urządzenie pomocne przy wykonywaniu ruchu obrotowego kluczem (szczotka z grubymi, plastikowymi „włosami” pomiędzy, w które wkłada się klucz) czy uniwersalny nóż do obierania. Również meble można dostosować do wymagań chorego. Krzesła powinny mieć podparcia pod łokcie, łóżko powinno być szerokie i dla bezpieczeństwa powinno mieć opuszczaną poręcz.
Jedzenie
Osoby z zaburzeniami ruchowymi mogą mieć problemy nawet przy tak prostej czynności, jak spożywanie posiłków. Można jednak starać się je zniwelować do minimum. Naczynia z dużymi uchwytami ułatwią chwytanie. Folia antypoślizgowa pod naczyniami uchroni je przed zniszczeniem w przypadku niekontrolowanych ruchów chorego. Sztućce, podobnie jak szczoteczkę do zębów można zaopatrzyć w pogrubiające uchwyty, ułatwiające precyzyjne chwyty. W przypadku kubków i szklanek kwestię tę powinny rozwiązać uchwyty umieszczone po dwóch stronach naczynia.
Polecamy: Jak radzić sobie z wczesnymi objawami w chorobie Parkinsona?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
