Zaburzenia w bulimii

Chore na bulimię mają nie tylko jeden nierealny cel, lecz kilka, a ich realizacja jest niemożliwa lub cele wzajemnie się wykluczają/ fot. Fotolia
Każdy z nas wie, że bulimia prowadzi do uszkodzenia przewodu pokarmowego. Nie jest to jedyny skutek tej choroby. W bulimii może dochodzić do ubytków w uzębieniu i obniżenia poziomu cukru we krwi. Osoby chore na bulimię mają również trudności w kontaktach międzyludzkich, a także cierpią na depresję.
/ 28.12.2011 14:06
Chore na bulimię mają nie tylko jeden nierealny cel, lecz kilka, a ich realizacja jest niemożliwa lub cele wzajemnie się wykluczają/ fot. Fotolia

Bulimia prowadzi do licznych zaburzeń fizycznych, psychicznych i społecznych, które przedstawiam w zestawieniu.

Zaburzenia fizyczne, psychiczne i społeczne w przebiegu (będące następstwem) bulimii

Bulimia nervosa

Zaburzenia fizyczne

Zaburzenia psychiczne

Zaburzenia społeczne

– opuchlizna twarzy i policzków;

obrzęk gruczołów ślinowych;

– zatrzymanie płynów w organizmie;

– odwodnienie i zaburzenia gospodarki elektrolitowej;

– arytmia w pracy serca;

– zaburzenia jelitowe;

– bóle brzucha, wzdęcia, zaparcia;

– zaburzenia miesiączkowania;

– blizny na grzbietach dłoni;

– rany na przełyku;

– niski poziom cukru we krwi;

– osłabienie, ospałość, uczucie zmęczenia;

– zaburzenia w pracy nerek;

– bóle i zawroty głowy;

– omdlenia;

– ubytki w uzębieniu;

– trudności z utrzymaniem przez dłuższy czas pokarmu w żołądku.

– napięcie;

– niepokój;

wahania nastroju;

– drażliwość;

– nieustanne poczucie winy;

– zachowania obsesyjne, zwłaszcza w odniesieniu do jedzenia i ciężaru ciała;

– tendencje do uszkadzania własnego ciała;

– niska samoocena;

depresja;

myśli samobójcze;

– trudności w określeniu własnej tożsamości;

– uczucie wewnętrznej pustki.

– konflikty z prawem na skutek kradzieży pieniędzy i/lub jedzenia;

problemy finansowe;

– niemożność kontynuowania pracy lub nauki;

– unikanie kontaktów i spotkań towarzyskich;

– kłótnie rodzinne;

– trudności w kontaktach z rówieśnikami.

Źródło: opracowanie własne.

Przeczytaj: Anoreksja, bulimia, kompulsywne objadanie się - kogo dotyczą?

Osoby chorujące na bulimię nie zaprzeczają istnieniu swojej choroby, zdają sobie sprawę z konieczności podjęcia leczenia, dość często jednak nie mogą dotrwać do końca psychoterapii.

Fragment pochodzi z książki „Pedagogiczna diagnoza i profilaktyka zaburzeń odżywiania się u młodzieży szkolnej”, autor Marta Kowalczyk, Kraków 2008. Publikacja za zgodą wydawcy. Bibliografia dostępna w redakcji.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA