fot. Fotolia
Szacuje się, że w Polsce wirusem HCV zakażonych jest ponad 230 tys. osób, jednak dotychczas zdiagnozowanych zostało tylko ok. 30 tys. z nich. To oznacza, że nawet 200 000 osób może nie być świadomych zakażenia. Tymczasem wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW typu C) może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, w tym marskości i raka wątroby.
Jak może dojść do zakażenia HCV?
HCV jest wirusem przenoszonym przez krew. Do zakażenia może dojść, gdy do krwiobiegu zdrowej osoby dostanie się krew osoby zakażonej HCV. Na zakażenie HCV mogą być narażone osoby, które kiedykolwiek poddawały się zabiegom medycznym lub niemedycznym z użyciem niesterylnego sprzętu, jak:
- operacje,
- zabiegi endoskopowe,
- stomatologiczne,
- zabiegi kosmetyczne (manicure, tatuaż czy akupunktura).
W przypadku tych ostatnich, podobnie jak w przypadku zabiegów medycznych, powodem zakażenia HCV jest użycie niesterylnych narzędzi przy jednoczesnym naruszeniu ciągłości tkanek (uszkodzenie skóry). W grupie ryzyka znajdują się także osoby, które przed 1992 r. były hospitalizowane lub otrzymywały w tym czasie transfuzje krwi i preparatów krwiopochodnych.
Ponadto do zakażenia HCV może dojść drogą seksualną, podczas ciąży i porodu (zakażenie noworodka przez matkę) czy podczas współdzielenia z osobą zakażoną przedmiotów codziennego użytku, jak np.: żyletki czy maszynki do golenia.
Zobacz także: WZW C – co o nim wiemy?
Polacy nie robią testów na HCV
Potwierdziło to badanie TNS OBOP, które wykazało, że choć prawie 81% Polaków było w sytuacji, w której mogli zakazić się HCV, tylko 16% z nich wykonało test anty-HCV. Warto podkreślić, że aż 30% badanych zadeklarowało, że doświadczyło minimum trzech sytuacji, w których mogło dojść do zakażenia HCV, w tym u ponad dwóch trzecich doszło do naruszenia ciągłości skóry w wyniku przekłuwania różnych części ciała lub zabiegu stomatologicznego8. Powyższe sytuacje mogą być przyczyną zakażenia pomimo stosowania się do zasad bezpiecznej praktyki medycznej, np. jeśli narzędzia użyte do zabiegu zostały niewłaściwie wysterylizowane.
Test na obecność HCV to proste badanie!
Podstawowe badanie, pozwalające na wykrycie wirusa jest bardzo proste. Jeśli dojdzie do zakażenia, nasz organizm produkuje przeciwciała skierowane przeciw HCV. Aby upewnić się, czy mieliśmy kiedykolwiek kontakt z tym wirusem, wystarczy wykonać badanie na obecność we krwi przeciwciał anty-HCV. Jest to szybkie badanie diagnostyczne krwi.
W przypadku wykrycia we krwi przeciwciał, należy skontaktować się z lekarzem specjalistą, który zleci wykonanie badania potwierdzającego obecność we krwi materiału genetycznego wirusa (tzw. HCV RNA). Dopiero dodatni wynik tego badania, tzn. stwierdzenie obecności HCV RNA we krwi, wskazuje na przewlekłe WZW typu C. Test HCV RNA pozwala na wykrycie wirusa już po około 2 tyg. od momentu zakażenia (ekspozycji na wirusa).
Źródło: Materiały prasowe kampanii „Test na HCV – prosty krok do zdrowia!”
Zobacz także: Życie z WZW C
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
