Płód dziecka/ Fot. Fotolia
Zespół pasm owodniowych ma wiele nazw. Inne znane nazwy tej jednostki chorobowej to:
- amniotic deformity adhesions mutilations, ADAM;
- dysplazja Streetera (Streeter's dysplasia);
- taśmy (pasma, nitki) Simonarta (Simonart's bands);
- congenital annular defects;
- congenital ring constrictions;
- constriction ring syndrome;
- TEARS, The Early Amnion Rupture Spectrum.
Polecamy: Co to jest ciąża obumarła?
Czym jest zespół pasm owodniowych?
Zespół pasm owodniowych to wada wrodzona, która tworzy się na początku okresu prenatalnego. Związana jest z przedwczesnym pęknięciem worka owodniowego, który w rezultacie przyczynia się do uszkodzenia zdrowych tkanek płodu przez pasma pękniętej owodni.
Pasma tkanki łącznej przyklejają się do ciała płodu. Następnie zaciskają się one na ciele płodu wraz z jego wzrostem, co w konsekwencji przyczynia się do niedokrwienia, obrzęku, a w skrajnym przypadku do całkowitej amputacji kończyny, części kończyny, albo uszkodzenia głowy, ściany klatki piersiowej bądź powłok brzucha.
Przez zespół pasm owodniowych może u dziecka rozwinąć się skrzywienie kręgosłupa, przepuklina oponowo – rdzeniowa lub przepuklina mózgowa.
W przypadku gdy płód połknie wolny koniec pasma owodni może dojść do rozszczepów, np. rozszczepu wargi czy podniebienia. Jest to więc uszkodzenie mechaniczne, którego lokalizację trudno przewidzieć, bo nie działa tu żadna reguła.
Najwięcej przypadków zespołu pasm owodniowych dotyka palce i całe ręce.
Zespół pasm owodniowych może doprowadzić do śmierci płodu, zwłaszcza gdy pasma owiną się wokół głowy płodu lub pępowiny.
W zespole pasm owodniowych nie istnieją dwa identyczne przypadki. Stopień uszkodzenia tkanek płodu jest bardzo różny, a lokalizacja uszkodzeń losowa. Sam stopień uszkodzenia zależy od czasu ciąży, w którym płód był narażony na kontakt ze strzępami owodni.
Polecamy: Kalendarz badań w ciąży do wydrukowania
Jakie są przyczyny zespołu pasm owodniowych?
Według specjalistów do ewentualnego wystąpienia zespołu pasm owodniowych dochodzi zazwyczaj między 29. dniem, a 19. tygodniem ciąży. Do dnia dzisiejszego nie są znane główne przyczyny zespołu pasm owodniowych. Jednak lekarze są zgodni, że zespół nie ma podłoża genetycznego. Najbardziej przekonującą hipotezą jest, że zespół może być wywołany nagłym, silnym i traumatycznym przeżyciem przyszłej mamy.
Niezbędne badanie USG
Wadę można zaobserwować podczas drugiego badania USG, któremu musi poddać się każda przyszła mama ( ok 17 - 20. tygodnia ciąży). W czasie tego badania lekarz sprawdza jak rozwija się maluch, jak rośnie i jakiej jest płci. Liczy także paluszki u stóp i rąk dziecka i sprawdza jego budowę ciała. Ewentualne deformacje lub zniekształcenia mogą wskazywać na zespół pasm owodniowych.
Polecamy: Bliźnięta pasożytnicze - zrośnięte ciała
Co robić jeśli wykryto zespół pas owodniowych?
Jeżeli u dziecka wykryto niepokojące zmiany, należy kontrolować jego stan do końca trwania ciąży. Zdarza się, że lekarze decydują się na operacje wewnątrzmaciczne, by zapobiec uduszeniu się dziecka czy amputacji kończyny.
Należy pamiętać, że przed podjęciem odpowiedniego leczenia każdy przypadek wady jest rozpatrywany indywidualnie, bo główne znaczenie ma tutaj stopień deformacji.
Zobacz także: Toksoplazmoza atakuje płód
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
