Zespół policystycznych jajników (PCOS) to nie tylko nadmierne owłosienie(hirsutyzm), trądzik, nadpotliwość i pogorszenie samopoczucia. To zespół objawów, którego odległe konsekwencje mogą znacznie pogorszyć jakość życia, a nawet je skrócić.
Niepłodność
Zespół wielotorbielowatych jajników, który dotyczy od kilku do kilkunastu procent kobiet w wieku rozrodczym, jest przyczyną numer jeden jeżeli chodzi o niepłodność spowodowaną brakiem owulacji. PCOS jest odpowiedzialny za ponad 70% takich przypadków! Ta liczba mówi sama za siebie. Na szczęście rozpoczęcie leczenia antyandrogenowego i indukującego jajeczkowanie, (a w ostateczności także chirurgicznego) oraz odpowiednie dostosowanie ich do konkretnego przypadku, przywraca cykle miesiączkowe u 70-80% kobiet, z których co najmniej połowie udaje się zajść w ciążę i urodzić zdrowe dziecko. Niestety ryzyko poronień jest w tej grupie większe niż wśród kobiet bez PCOS.
Polecamy: Niepłodność - problem współczesnej cywilizcji
PCOS i macica
Nieprawidłowe stężenia hormonów wpływają niekorzystnie nie tylko na jajniki, narażona na nie jest także macica. Nadmiar estrogenów i niedobór progesteronu stymulują rozrost błony śluzowej macicy, który w przyszłości może ulec przekształceniu w raka endometrium. Leki takie jak: octan cyproteronu, spironolakton, flutamid, estrogenowo – progesteronowe tabletki antykoncepcyjne, normalizując stężenia hormonów, znacznie zmniejszają tę niekorzystną tendencję.
Zespół metaboliczny
Czym jest? Naukowcy od dawna obserwowali, że pewne choroby układu sercowo – naczyniowego, nieprawidłowy metabolizm tłuszczów i węglowodanów łączą się ze sobą znacznie częściej niż mogło by to wynikać z przypadku. Na tej podstawie wyodrębniono jednostkę chorobową, zwaną zespołem metabolicznym. Rozpoznanie stawia się u osób z obwodem talii powyżej 80 cm u kobiet (94 cm u mężczyzn) z dwoma z następujących czynników:
- stężenie triglicerydów ponad 1,7 mmol/l (150 mg/dl);
- stężenie HDL – cholesterolu (to ten „dobry”) mniejsze niż 50 mg/dl u kobiet i 40 mg/dl
- u mężczyzn;
- ciśnienie tętnicze wyższe niż 130/85 mmHg;
- cukrzyca typu 2 lub glikemia na czczo powyżej 100 mg/dl;
Te bardzo popularne nieprawidłowości prowadzą do rozwoju jawnej cukrzycy typu 2, o ile jeszcze jej nie rozpoznano, co jest częste u pacjentek z PCOS, oraz przedwczesnego rozwoju miażdżycy – choroby ogólnoustrojowej, która predysponuje do zawałów serca, udarów mózgu, niedokrwienia jelit, kończyn i wielu narządów. Leczenie na początku obejmuje przede wszystkim dietę ubogokaloryczną, ubogowęglowodanową, ze zmniejszoną ilością tłuszczów zwierzęcych i soli, a także zwiększanie aktywności fizycznej. Każda ze składowych zespołu metabolicznego może również być leczona farmakologicznie.
Polecamy: Czy to cukrzyca typu 2? Objawy, które powinny nas zaniepokoić
Podsumowując, wczesne rozpoczęcie leczenia PCOS pozwala uniknąć większości powikłań, wydłuża przeżycie i polepsza samopoczucie. Choć terapia także może skutkować pewnymi działaniami ubocznymi, to jednak ich częstotliwość i nasilenie wydają się nieporównywalnie mniejsze niż wyżej opisane konsekwencje.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
