Choroby wywołane przez chlamydię trachomatis to w wielu krajach najczęstsze schorzenie przenoszone drogą płciową. W Stanach Zjednoczonych zarażonych jest aż do 30% osób aktywnych seksualnie. Nie wszyscy z nich zachorują na Zespół Reitera. Rozwija się on jedynie u 2% nosicieli chlamydii, posiadających niekorzystne predyspozycje genetyczne.
Piekąca cewka moczowa
Zapalenie pojawia się po 7–21 dniach od zakażenia. U mężczyzn objawia się bólem i pieczeniem podczas oddawania moczu oraz przezroczystą lub mętną, biało-żółtą wydzieliną pojawiającą się na szczycie członka – w ujściu cewki moczowej.
Kobiety rzadko odczuwają charakterystyczne objawy choroby. Zwykle skarżą się na ból i pieczenie, nie obserwują jednak wycieku wydzieliny. Częściej niż do zapalenia cewki moczowej dochodzi u nich do zapalenia szyjki macicy, które też najczęściej jest bezobjawowe lub powoduje słabo nasilone dolegliwości.
Infekcje układu moczowo-płciowego
Bolesne stawy
Do ich zapalenia dochodzi po 4 tygodniach od zakażenia.
Choroba rozpoczyna się od bólu, obrzęku i ograniczenia ruchomości stawów. Pojawia się zaczerwienienie skóry nad miejscami objętymi zapaleniem. Zwykle są to kolana, drobne stawy stopy, stawy skokowe (miejsce połączenia stopy z podudziem). Silne dolegliwości sprawiają, że wykonywanie najprostszych codziennych czynności oraz poruszanie się mogą być znacznie utrudnione. Wiele osób cierpiących na zespół Reitera skarży się na bóle w dole pleców – w odcinku lędźwiowym i krzyżowym kręgosłupa.
Czerwone oczy
Łzawienie oczu, pieczenie, nadmierna wrażliwość na światło i ropna wydzielina to objawy zapalenia spojówek. Mogą znacznie utrudnić codzienne funkcjonowanie i uczynić nasz wygląd mało atrakcyjnym. Nieleczone zapalenie po pewnym czasie znika bez śladu lub pozostawia trwałe zmiany w oku.
Jak uwolnić się od choroby?
Im szybciej zostanie wdrożone leczenie, tym będzie ono skuteczniejsze i mniej uciążliwe. Najwcześniej pojawiają się objawy zapalenia cewki moczowej i nie warto wtedy zwlekać z wizytą u lekarza. Podanie odpowiednich antybiotyków (uwaga, te najczęściej obecne w domowej apteczce nie działają!) nie tylko powoduje ustąpienie objawów, ale też chroni oczy i stawy przed rozwojem choroby.
W znacznie gorszej sytuacji znajdują się kobiety, ponieważ u nich pierwszy okres choroby zwykle nie daje dolegliwości, w związku z czym później szukają pomocy. Na zapalenie stawów stosuje się środki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Bardzo ważna jest rehabilitacja.
Jeśli takie postępowanie nie przynosi efektów, potrzebna jest terapia silnymi i często niebezpiecznymi lekami wpływającymi na odporność organizmu. Leczenie zapalenia spojówek powinno być prowadzone pod kontrolą okulisty.
Polecamy:
Wszystko o chorobach wenerycznych
Chlamydia chlamydii nierówna. Tą można się zarazić nie w łóżku, lecz w autobusie...
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
