Przyczyny nadmiernej produkcji męskich hormonów płciowych
Przyczyna nadprodukcji testosteronu tkwi w jajnikach (najczęściej) lub w korze nadnerczy (zdecydowanie rzadziej). Najczęstszym powodem takiej patologii hormonalnej jest zespół policystycznych jajników, ale może to być także wrodzony przerost nadnerczy lub patologia syntezy hormonów w ich obrębie, choroba i zespół Cushinga, niektóre nowotwory jajnika i nadnerczy a także stosowane leki.
Diagnostyka laboratoryjna w diagnostyce hiperandrogenizacji u kobiet
Po stwierdzeniu objawów hiperandrogenizacji w badaniu lekarz zleca badania dodatkowe. Należą do nich także badania laboratoryjne, które odgrywają ważną rolę w obiektywnym stwierdzeniu problemu i poszukiwaniu jego przyczyny. Wśród parametrów oznaczanych w ten sposób najważniejszym wynikiem jest poziom testosteronu (całkowitego i niezwiązanego z białkami), stężenia hormonu płciowego nadnerczy dehydroepiandrosteronu (DHEA-S) a także poziomu prolaktyny.
Badania te wykonuje się z pobranej od pacjenta próbki krwi. W przypadku nieprawidłowości wyniki badań skłaniają do dalszej diagnostyki. Warto także zauważyć, że należy wystrzegać się interpretacji, zwłaszcza stężenia testosteronu, w oderwaniu od klinicznego obrazu pacjenta. Oznacza to, że "siła działania" męskich hormonów rozrodczych zależy nie tylko od ich stężenia, ale także od ilości receptorów w tkankach obwodowych i innych czynników, których nie da się w łatwy sposób zbadać. W takim układzie lekko podwyższony poziom tego hormonu może być patologią u jednego pacjenta i stanem prawidłowym u innego.
Zobacz też: Diagnostyka hormonalna w określaniu przyczyn niepłodności
Badania obrazowe
W dalszej diagnostyce hiperandrogenizmu konieczne jest wykonanie badania ginekologicznego a także USG jamy brzusznej ze szczególnym uwzględnieniem jajników i nadnerczy. Czasem konieczne jest wykonanie tomografii komputerowej. Jak już wspomniano większość przypadków spowodowana jest przez zespół policystycznych jajników, co da się uwidocznić w badaniu USG.
Polecamy: O czym świadczy nieprawidłowe stężenie białka całkowitego we krwi?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
