Specjalistyczne metody leczenia
Od kilkudziesięciu lat pacjenci z zawałem serca jak najwcześniej od wystąpienia objawów tej choroby, czyli silnego bólu w klatce piersiowej, są poddawani najpierw koronarografii, a następnie plastyce zamkniętego naczynia. Koronarografia polega na obejrzeniu naczyń wieńcowych wypełnionych kontrastem, który podaje się przez cewnik bezpośrednio do naczyń wieńcowych. W czasie zawału naczynie wieńcowe zostaje zamknięte przez powstałą skrzeplinę, co powoduje zatrzymanie krwi przed nią, a w skutek tego niedokrwienie mięśnia sercowego. Dlatego tak skutecznym leczeniem jest angioplastyka wieńcowa, polegająca na rozszerzeniu zmienionego miejsca w tętnicy poprzez wszczepienie stentu. Stent to niewielka "sprężynka" umieszczana wewnątrz naczynia krwionośnego w celu przywrócenia jej drożności.
Obecnie istnieje wiele rodzajów stentów – na przykład metalowe bez leków lub powlekane specjalnymi lekami. Czas przyjmowania leków zależy od rodzaju stentu znajdującego się w naczyniu.
Polecamy: Na czym polega koronarografia?
Aspiryna i klopidogrel konieczne
Wszczepiony w naczynie krwionośne stent jest ciałem obcym, dlatego wokół niego będzie rozwijał się mikro-stan zapalny. Po pewnym czasie może spowodować to kolejne niedokrwienie mięśnia sercowego. Aby temu zapobiec trzeba regularnie brać leki hamujące zlepianie się (agregację) płytek krwi . Podstawowym lekiem przeciwpłytkowym, którego zadaniem jest zapobieganie tworzenia zakrzepów, jest dobrze znana nam aspiryna. W dużych dawkach (500mg) ma ona działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne, w mniejszych tzw. kardiologicznych (75-300mg) hamuje agregację płytek krwi. Każdy pacjent z chorobą wieńcową powinien ten lek brać do końca życia. Najczęściej stosowane preparaty zawierające aspirynę to Apirin protect, Polocard, Acard. Mogą one niestety nasilać objawy choroby wrzodowej, a nawet być przyczyną groźnego krwawienia z przewodu pokarmowego.
Drugim lekiem hamującym agregację płytek krwi jest obecnie stosowany klopidogrel (Plavix, Zyllt, Areplex, Trombex). Klopidogrel blokuje specjalne receptory na płytkach krwi i zapobiega tworzeniu się zakrzepów np. w świetle wszczepionego stentu. Dlatego też konieczne jest jego przyjmowanie przez 12 miesięcy po wszczepieniu stentu uwalniającego leki (tzw. DES drug eluting stents) i przez co najmniej miesiąc w przypadku stentu metalowego bez leku (BMS bare metal stent). Po zawale, lek ten jest refundowany maksymalnie do roku. Pierwszym preparatem zawierającym klopidogrel jest Plavix, jest najdroższy, jednak uważany za najskuteczniejszy.
Bardzo ważne jest to, że przy równoczesnym przyjmowaniu aspiryny i klopidogrelu, krew jest rozrzedzona i jakiekolwiek zabiegi mogą być niebezpieczne z powodu nadmiernego krwawienia. Dlatego należy pamiętać, aby każdym zabiegiem i operacją poinformować lekarza jakie leki bierzemy. Aby krzepliwość krwi powróciła do normy, aspirynę trzeba odstawić na 7-10 dni przed zabiegiem a klopidogrel na 5 dni. Odstawienie tych leków wiąże się jednak z ryzykiem powstawania skrzepliny w stencie (tak zwana restenoza). Dlatego przed planowanym zabiegiem wszczepia się stenty metalowe, aby operacja mogła się odbyć po miesiącu terapii.
Leki przeciwpłytkowe
Ostatnio zaobserwowano, że niektórzy pacjenci pomimo przyjmowania równocześnie dwóch leków przeciwpłytkowych (aspiryny i klopidogrelu) mają epizody restenozy (tanie skrzepliny) w stencie. Osoby takie są oporne na te leki. Zjawisko to jest wciąż badane i nie do końca wyjaśnione. Co istotniejsze niektóre leki stosowane w chorobie wrzodowej hamują działanie klopidogrelu.
Polecamy: Jak nie zapomnieć zażyć tabletki?
Zatem regularne przyjmowanie leków, przynajmniej teoretycznie powinno nas uchronić przed kolejnymi zawałami serca. Udowodniono, że poza aspiryną i klopidogrelem skuteczne są także leki zmniejszające stężenie cholesterolu we krwi oraz zwalniające pracę serca. Dlatego każdy pacjent z chorobą wieńcową czy nawet po zawale serca, powinien brać wszystkie te lekarstwa.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
