Hib: szczepionka, która ratuje dzieci przed groźnymi chorobami
Hib to bakteria mogąca wywołać poważne choroby u człowieka, zwł. u dziecka, np. posocznicę, zapalenie płuc czy zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. W Polsce szczepienie Hib jest obowiązkowe.
Hib to skrót od nazwy bakterii Haemophilus influenzae typu b. To pałeczka hemofilna typu b, odpowiedzialna za ciężkie zachorowania u dzieci, a także u dorosłych.
W Polsce przed wprowadzeniem obowiązkowych szczepień przeciw Hib zakażenia Hib stanowiły przyczynę 25% wszystkich bakteryjnych zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych. Chorowało średnio 11 osób na 100 000 mieszkańców. Najwięcej zachorowań odnotowywano wśród dzieci między 6 a 24 miesiącem życia.
Mechanizm zarażenia jest prosty: bakteria przenosi się drogą kropelkową. Dziecko może zarazić się w miejscach takich, jak żłobek lub przedszkole. Pałeczki osiadają w gardle i dziecko może stać się nosicielem.
U zdrowych nosicieli HiB w niektórych sytuacjach może dochodzić do osłabień odporności, a także infekcji wirusowych, które mogą ułatwiać aktywację choroby bakteryjnej.
Najczęstszym źródłem zakażeń Hib jest bezpośredni kontakt z nosicielem lub chorą osobą. Częściej chorują dzieci mieszkające w zatłoczonych miejscach.
Zakażenie Hib było najczęstszą przyczyną zapalenia nagłośni i częstą przyczyną zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych u małych dzieci. Dzięki szczepieniom udało się znacznie ograniczyć ryzyko zachorowania na Hib.
Bakteria Haemophilus influenzae typu b może spowodować u człowieka takie choroby, jak:
posocznica, czyli ogólne zakażenie organizmu,
zapalenie płuc (ok. 5-10% dzieci chorych umiera mimo zastosowanej antybiotykoterapii),
zapalenia osierdzia,
zapalenie nagłośni, w przebiegu którego pojawiają się trudności w oddychaniu czy duszność,
zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu,
zapalenie kości i stawów.
Wszystkie postacie zakażenia Hib charakteryzują się bardzo podstępnym początkiem i trudnym przebiegiem, a także powikłaniami, np. po zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych często występują powikłania, tj. głuchota, padaczka, zaburzenia chodu, obniżenie sprawności intelektualnej.
Szczepionka podawana jest domięśniowo, w okolicę przednio-boczną uda. Zaleca się, aby każda z dawek szczepionki podawana była w inne miejsce, a pełną ochronę otrzymuje się po 4 dawkach - sprawdź w kalendarzu szczepień 2020, kiedy należy zaszczepić dziecko.
Zaaplikowanie szczepionki w 100% zabezpiecza przed wystąpieniem zapalenia płuc wywołanego zakażeniem Hib. W pozostałych chorobach skuteczność szczepionki sięga 95%.
Szczepionki przeciwko Hib zawierają oczyszczone fragmenty komórki bakteryjnej. Szczepionki przeciw zakażeniom Hib występują jako monowalentne (oferowane w ramach programu szczepień ochronnych) w związku z tym są bezpłatne. Płatne są szczepionki skojarzone, które zawierające komponent Hib.
Szczepionki monowalentne zawierają tylko 1 składnik, który chroni przeciw Hib:
szczepionka Act-HIB,
szczepionka Hiberix,
szczepionka PedvaxHIB.
Szczepionki skojarzone dodatkowo zawierają składniki uodporniające jednocześnie przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi - szczepionki DTPa+HBV+IPV+Hib
Po każdym szczepieniu może wystąpić niepożądany odczyn poszczepienny, czyli NOP. Szczepionki przeciw zakażeniom Hib uchodzą za bezpieczne, do bardzo rzadkich objawów ogólnych należą:
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!