WZW B: szczepienie jest konieczne. Kto i kiedy musi się zaszczepić

Szczepiona na WZW B fot. Adobe Stock
Szczepionka WZW B jest podawana już w 1. dobie życia dziecka. Wirusem zapalenia wątroby typu B łatwo się zakazić, w szpitalach czy na wakacjach w Afryce lub Azji.
Edyta Liebert / 08.01.2020 11:17
Szczepiona na WZW B fot. Adobe Stock

Spis treści:

Wirus zapalenia wątroby typu B - dlaczego trzeba się szczepić

WZW B to choroba wywoływana przez wirus HBV. W krajach azjatyckich i Afryce wciąż występują epidemie tego schorzenia, w Polsce dzięki obowiązkowym szczepieniom zachorowalność jest niska.
Szczepienie WZW B jest zasadne ze względu na wysoką śmiertelność w przypadku powikłań lub wyniku  ostrego zakażenia wirusem. 
 

Jak można zarazić się WZW B

Wirusowym zapaleniem wątroby typu B można zarazić się drogą płciową, przez krew (np. strzykawki, transfuzje) oraz okołoporodowo (gdy noworodek zaraża się od matki). Zakażenie może przebiegać bezobjawowo, czasem występują też objawy grypowe, zmiana koloru moczu, skóra nabiera zółtego kolorytu. 
 

Szczepionka WZW B: noworodek, dziecko

Szczepienia przeciw WZW B (i innym odmianom WZW) w Polsce są szczepieniem obowiązkowym, które podaje się wszystkim noworodkom w 1. dobie życia, a potem rodzice mają obowiązek zgłosić się na kolejne dawki w 2. miesiącu i w 7. miesiącu życia dziecka - warto zapoznać się z kalendarzem szczepień 2020
 
Szczepionka WZW B należy do dość bolesnych, dlatego u dzieci możliwe jest też szczepienie skojarzone 6w1, czyli przeciw: WZW B,  polio, tężcowi, błonicy, krztuścowi i Haemophilus influenzae typu B (Hib) razem.
 
Dlaczego noworodek musi zostać zaszczepiony? Wczesne szczepienie jest koniecznie ze względu na długi, często bezobjawowy okres rozwijających się schorzeń wątroby, które są spowodowane właśnie WZW B. We wczesnym etapie życia zmiany te mogą być szczególnie niebezpieczne, a postępujące i niezdiagnozowane WZW B może prowadzić do marskości wątroby lub nowotworu.
 
W ramach szczepień uzupełniająco zaleca się również szczepienie przeciw WZW A, które nie jest refundowane.
 

Szczepienie WZW B - jak wygląda

Każde szczepienie musi być poprzedzone badaniem lekarskim i wywiadem na temat ogólnego stanu zdrowia oraz wcześniej wykonanych i zanotowanych szczepień. 
 
Po wystawionym przez lekarza skierowaniu oraz po podpisaniu przez rodzica formularza, że został poinformowany czym dziecko będzie szczepione i jakie mogą być niepożądane odczyny poszczepienne, rodzic udaje się z dzieckiem do gabinetu zabiegowego - musi się tam znajdować karta szczepień dziecka.
 
Pielęgniarka lub lekarz wykonujący zastrzyk domięśniowo lub głęboko podskórnie powinien w obecności rodzica wyjąć z lodówki i okazać numer serii oraz datę ważności szczepionki
 
Po szczepieniu należy odczekać 30 minut i obserwować dziecko, czy nie dostało uczulenia. Potem można udać się do domu. 
 

Szczepienie WZW B skutki uboczne

Jak po każdym szczepieniu, również w przypadku szczepienia WZW B może wystąpić NOP. Dziecko po szczepieniu może być płaczliwe, mieć stan podgorączkowy, zaczerwienienie czy obrzęk w miejscu wkłucia.
 
Nieznaczne objawy utrzymują się maksymalnie dobę po szczepieniu, w przypadku gorączki można stosować paracetamol. W przypadku obrzęku wokół miejsca wkłucia - rozpuść 1 łyżeczkę sody w letniej wodzie i przykładaj dziecku w miejscu wkłucia. 
 

Szczepienie WZW B dorośli 

Dla wymienionych poniżej grup osób narażonych w szczególny sposób na zakażenie szczepienie jest obowiązkowe, czyli finansowane przez ministra zdrowia:
 
  • uczniowie uczelni medycznych lub innych uczelni, w których jest prowadzone kształcenie na kierunkach medycznych, którzy nie byli szczepieni przeciwko WZW B,
  • studenci uczelni medycznych lub innych uczelni, w których jest prowadzone kształcenie na kierunkach medycznych, którzy nie byli szczepieni przeciw WZW B,
  • osoby szczególnie narażone na zakażenie w wyniku styczności z osobą zakażoną WZW B, które nie były szczepione przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B,
  • osoby zakażone WZW C,
  • osoby wykonujące zawód medyczny narażone na zakażenie, które nie były szczepione przeciw WZW B.
Dorośli mogą zaszczepić się powtórnie przed np. planowaną operacją lub wyjazdem do krajów, gdzie zapadalność na WZW B jest wysoka. 

 

Szczepienie WZW B - jak długo działa ochrona

Pełna seria zastrzyków przynosi wysoką skuteczność ochrony na min. 25 lat. Obniżona skuteczność szczepionki występuje wyłącznie w określonych grupach chorych, do których należą:

  • osoby zakażone wirusem HIV,
  • osoby z przewlekłym zapaleniem wątroby,
  • osoby z przewlekłą niewydolnością nerek,
  • chorzy na cukrzycę,
  • osoby starsze,
  • osoby otyłe,
  • palacze tytoniu.

Przeczytaj więcej o chorobach:Jakimi chorobami można się zarazić przez krewTężec: objawy, przebieg, leczenieKrztusiec: koklusz u dzieci może przyczynić się do śmierci

 

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA