Pies lekiem na brak pewności siebie?
Metoda jest skierowana do dzieci wymagających dodatkowego wsparcia w nauce czytania odpowiedniego dla ich wieku. W środowisku szkolnym można poprosić nauczycieli o wskazanie tych dzieci, które mogłyby najbardziej skorzystać z tego typu zajęć – dzieci, którym brak pewności siebie, które mają kłopoty ze skupieniem uwagi i których umiejętność czytania jest poniżej średniej, odpowiedniej dla ich wieku.
Warto pamiętać, aby dzieci nie traktowały tego wyboru jako selekcji negatywnej.
Zobacz też: dział Zooterapia
Jak powinna wyglądać terapia z psem?
Zajęcia mogą się odbywać zaraz po zajęciach szkolnych lub podczas zajęć, w takich warunkach, by dziecko mogło rozwijać swoje umiejętności bez krytycznych uwag swoich rówieśników.
Każde dziecko spędza około 30 minut z psem – kilka minut przeznaczonych jest na przywitanie, następnie krótka rozgrzewka wprowadzająca do czytania, czas na czytanie, na koniec kilka minut na sztuczki i spontaniczną zabawę (zabawa w czytanie powinna zawsze trwać krócej niż chce dziecko).
Zajęcia odbywają się najczęściej na podłodze, na dużej poduszce, pies siedzi lub leży nieopodal dziecka.
Dziecko zazwyczaj głaszcze i tuli psa podczas czytania, co powoduje rozluźnienie i obniża ciśnienie krwi.
Staramy się skupić uwagę psa, dając komendę „patrz”, aby patrzył na książkę. Pies może pomagać przewracać strony łapą lub nosem, ale nie musi mieć skupionej uwagi na tym, co się dzieje. Dzieciom dużo radości daje to, gdy pies leży przy nich lub gdy mogą tulić go i głaskać podczas czytania.
Zobacz też: Jak pies pomaga w nauce czytania?
Fragment pochodzi z książki „Dogoterapia we wspomaganiu nauki i usprawnianiu techniki czytania” autorstwa Beaty Kulisiewicz (Wydawnictwo Impuls, 2011). Publikacja za zgodą wydawcy.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
