Jak myśleć uniwersalnie?

Objawy zależą od umiejscowienia guza w obrębie głowy i szyi, tempa wzrostu i ucisku na sąsiadujące ze sobą narządy /fot. Fotolia
Siła i wnikliwość, będące owocami przyjęcia uniwersalnego sposobu pojmowania świata, przydają się w wielu sytuacjach życiowych. Czy wiesz, na czym polega ta metoda i jak ją stosować?
/ 25.02.2011 11:45
Objawy zależą od umiejscowienia guza w obrębie głowy i szyi, tempa wzrostu i ucisku na sąsiadujące ze sobą narządy /fot. Fotolia

Którym umysłem posługujesz się?

Kiedy ludzie używają całego umysłu do pojmowania otaczającego ich świata i nawiązywania z nim relacji, posługują się w pewnym sensie dwoma odrębnymi umysłami. Umysł materialny jest źródłem logicznych reakcji na fizyczne aspekty otoczenia, zaś umysł uniwersalny gromadzi wrażenia dotyczące zarówno rzeczywistości fizycznej, jak i niefizycznej, a także odpowiednio na nie reaguje. Faktem jest, że wszyscy doświadczamy rzeczywistości i gromadzimy informacje za pomocą obydwu umysłów jednocześnie, ale nie wszyscy korzystamy z zalet rozszerzonej w ten sposób świadomości.

Umysł materialny

Skupia się na płaszczyźnie rzeczywistości fizycznej. Tworzą ją informacje odbierane za pomocą zmysłów fizycznych — wzroku, słuchu i dotyku. Dane te są przetwarzane w ograniczony, analityczny sposób, z wykorzystaniem języka słów i liczb, narzucającego sztywną logikę rozumowania. Niektórzy z nas przez całe życie opierają wszystkie swoje doświadczenia na informacjach pochodzących z tej właśnie płaszczyzny, ale jest to świat bardziej odpowiedni dla maszyn niż dla ludzi.

Umysł uniwersalny

On również działa na płaszczyźnie rzeczywistości fizycznej, ale dostrzega również rzeczywistość niematerialną, która obejmuje informacje rejestrowane za pomocą drugiego zestawu zmysłów, w tym instynktu i intuicji. Są one przetwarzane przez umysł w sposób uniwersalny i otwarty, z wykorzystaniem języka modeli i schematów, w celu dogłębnego zrozumienia świata.

Sprawdź: Co jin-jang i chi mają wspólnego z energią?

Jak połączyć umysły?

Celem filozofii taoistycznej jest połączenie tych dwóch umysłów w sprawnie funkcjonującą całość. Dla nas, ludzi Zachodu, nie może być lepszego momentu, staliśmy się bowiem predysponowani do przyswajania informacji pochodzących tylko z płaszczyzny fizycznej. To prawda, że rzeczywistość fizyczną można dotknąć, usłyszeć i zobaczyć — dlatego właśnie jest realna. Kiedy wywieramy na nią wpływ, zmienia się. Jest to źródłem zadowolenia i intelektualnego bezpieczeństwa. Jednak w tym miejscu napotykamy najważniejszy paradoks filozofii taoistycznej.

Moc intuicji

Kiedy ludzie myślą wyłącznie na płaszczyźnie fizycznej i nie starają się dostrzec rzeczywistości niefizycznej — nie pielęgnują intuicji, nie zdobywają intuicyjnej wiedzy o funkcjonowaniu wszechświata i nie pogłębiają jej z myślą o rozwijaniu samych siebie i społeczeństwa — ich życie nie ma prawdziwego znaczenia w kategoriach rzeczywistości fizycznej. Dzieje się tak dlatego, że praca wykonywana na płaszczyźnie niefizycznej jest ściślej związana z funkcjonowaniem wszechświata, przez co ma większy wpływ na kształt rzeczywistości fizycznej. Nasze wewnętrzne działania wpływają na wszechświat i powodują jego ewolucję, która pociąga za sobą ewolucję naszej rzeczywistości. Im głębiej docieramy, tym bardziej uderzające są zmiany na płaszczyźnie fizycznej i tym szybciej zachodzi ewolucja gatunku jako całości. Z drugiej strony nasze wysiłki podejmowane na fizycznej powierzchni tej drobnej skały, zawieszonej gdzieś na krańcach wszechświata, są nie tylko nieistotne, ale także beznadziejnie uwikłane w łańcuch przyczyn i skutków, akcji i reakcji.

Wymiar teorii taoistycznej

Jeżeli rozciągniemy taoistyczny ideał kooperatywnej świadomości świata na wymiar uniwersalny, okaże się, że wszechświat ma tylko jeden cel, a ewolucja zmierza wyłącznie w jednym kierunku: w stronę rozwoju rozległej sieci systemu nerwowego, który przeistoczy się z czasem w świadomy umysł całego wszechświata. Pojedyncze osoby, a nawet społeczności naszego świata są tylko neuronami w rozrastającym się, lecz nadal bardzo prymitywnym, uniwersalnym mózgu. Modelem tego rozwoju jest ewolucja naszego gatunku — od najprostszych układów nerwowych podstawowych form życia do złożonego i świadomego mózgu człowieka. Widoczne są również podobieństwa do procesu rozwoju naszych specjalistycznych narzędzi wspomagających myślenie — od prymitywnych kalkulatorów do skomplikowanych sieci wzajemnie się przenikających, bogatych struktur danych.

Sprawdź: Co wiesz o swoim Tao natury?

Faktem jest, że każdy z nas wie znacznie więcej o rzeczywistości — przeszłej, obecnej i przyszłej — niż jest w stanie racjonalnie zrozumieć i wyrazić. Niezależnie od tego, czy pracujemy nad naszym wewnętrznym rozwojem, wszyscy przyswajamy za pośrednictwem umysłu intuicyjnego najgłębsze prawdy dotyczące naszego świata i przeznaczenia. Musimy czynić je użytecznymi, wydobywając na powierzchnię za pomocą logicznego umysłu analitycznego.

Na podstawie „Tao mocy. Księga nieprzemijającej mądrości” R.L. Wing, wyd. Helion, 2009

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA