Ruch w naszym życiu
Ruch towarzyszy życiu człowieka od narodzin do jego śmierci, ujawniając się w różnych formach jego aktywności. Przez ruch człowiek poznaje świat, zaspokaja swoje potrzeby, wyraża swoje emocje oraz komunikuje się z otoczeniem. Rozwój motoryczny i psychiczny są ze sobą ściśle powiązane. Oddziaływanie aktywizujące rozwój jednej z tych sfer wpływa dodatnio na rozwój drugiej.
Istotna jest też koordynacja widzenia z wykonywanymi czynnościami, która pozwala dziecku skuteczniej poznawać siebie i swoje otoczenie. Od niej zależy szybkość reakcji i kontrola ciała.
Zobacz też: Jak pies pomaga rozwijać samodzielność? - ćwiczenia
Po nitce do pieska
Ćwiczenie to uczy koncentracji. Ponadto dzieci mogą wypróbować wiele różnych sposobów poruszania się oraz ćwiczyć równowagę, koordynację i orientację w przestrzeni.
Terapeuta rozwija na podłodze długi sznurek, tworząc różne zakręty i zawijasy. Pies siedzi przy końcu sznurka. Terapeuta zachęca dziecko, by po sznurku dotarło do psa (przodem, tyłem, bokiem).
Kto pierwszy...
Ćwiczenie to doskonali u dzieci koordynację ruchową i wytrwałość.
Terapeuta rozsypuje w pokoju lub na boisku suchą karmę dla psa. Zadaniem dziecka jest nazbieranie do miseczki jak najwięcej karmy. W zbieraniu uczestniczy też pies.
Przeciąganie
Wspólne przeciąganie sznura rozwija u dzieci sprawność ruchową, uwalnia napięcia mięśniowe.
Terapeuta wiąże ze sobą końce grubego sznura. Terapeuta, dziecko oraz pies łapią za sznur i ciągną, każde w swoją stronę (takie sznury można kupić w sklepach z akcesoriami dla psów).
Jestem piesek Kruczek
To znakomita zabawa i gimnastyka ogólnousprawniająca.
Terapeuta proponuje dziecku zabawę w pieski: „Pokaż, jak piesek chodzi... a jak biega... jak szczeka. Pokaż, jak spaceruje, chowa się do budy, szczeka na koty, podaje łapkę”.
Mecz
Strzelanie goli jest wspaniałą okazją do rozwijania u dzieci zmysłu orientacji, koncentracji i koordynacji ruchowej.
W małej bramce terapeuta ustawia psa (bramkarza) i prosi dziecko, żeby strzeliło gola.
Woda dla psa
To ćwiczenie usprawnia koordynację ruchową oraz wyrabia umiejętność pokonywania trudności.
Terapeuta zostawia psa w znacznej odległości od dziecka. Dziecko ma za zadanie zanieść pieskowi wodę w misce (miskę można postawić na tacy; zamiast miski na tacy można położyć klocki). Dziecko może wykonać to ćwiczenie, pokonując przygotowany przez terapeutę tor przeszkód.
Zobacz też: dział Zooterapia
Piesek na milion sposobów
Tego typu ćwiczenia kształtują sprawność rąk, dostarczają doznań czuciowych, wspomagają koncentrację i koordynację oko – ręka, a także uwalniają napięcia mięśniowe.
Dziecko otrzymuje kartkę z konturem psa i wykleja kontur lub całą postać psa plasteliną, włóczką, skrawkami materiału, płatkami owsianymi.
W ćwiczeniu można wykorzystać inne techniki: rysowanie po liniach, pogrubianie konturów, rysowanie według wzoru, obrysowywanie szablonów, wydzieranie, wyklejanie, stemplowanie.
Korale
Ćwiczenie to wymaga skupienia i dopasowywania ruchów rąk pod kontrolą wzroku.
Zadaniem dziecka jest wyjmowanie kawałków suchej karmy z dziurką w środku z pojemniczka i nawlekanie ich na sznureczek. „Korale” otrzymuje pies lub zjada je, zdejmując ze sznurka.
Dziurki – sznurki
Jest to ćwiczenie znakomicie usprawniające zręczność i precyzję ruchów dłoni oraz rozwijające koncentrację i cierpliwość.
Do wykonania tego ćwiczenia potrzebny jest gruby karton z dziurkami, na nim powinien się znajdować kolorowy rysunek przedstawiający psa (budę lub kość). Dzieci przewlekają kolorowe sznurówki przez otworki, tworząc rysunek.
Piłka do piłki, miska do miski
Jest to ćwiczenie usprawniające pamięć wzrokową, koncentrację, utrwalające nazwy przedmiotów oraz koordynację oko – ręka.
Terapeuta na dużym arkuszu papieru obrysowuje psie akcesoria (szczotkę do czesania, piłeczkę, smakołyk, miskę), następnie wręcza dziecku kolejno przedmioty z prośbą o dopasowanie.
Bystrzak
Dzieci podczas tej zabawy ćwiczą pamięć wzrokową.
Terapeuta rozkłada przed dzieckiem kilka przedmiotów należących do psa. Następnie prosi dziecko, by zamknęło oczy. W tym czasie terapeuta chowa jeden przedmiot i prosi dziecko o wskazanie, czego brakuje.
Uciekająca chusteczka
Podczas tej zabawy dzieci śledzą oczami ruchome obiekty oraz ćwiczą koordynację pomiędzy okiem a ręką.
Za obrożę psa wkładamy kolorową chusteczkę. Terapeuta prosi dziecko, by złapało chusteczkę, którą ma pies biegający po sali.
Klamerki
Przypinanie i odpinanie klamerek doskonali ruchy rąk oraz pincetowy chwyt palcami.
Terapeuta wycina z tektury postacie psa i dziecka. Obie postacie łączy sznureczkiem (smycz) i zawiesza na ścianie. Zadaniem dziecka jest przypięcie klamerek na sznurku bądź przywieszenie na nim swoich rysunków. Na ścianie można też zawiesić kawałek brystolu z naklejonym zdjęciem dziecka i wypisanym imieniem. Dziecko na początku zajęć przypina klamerkę obok swojego imienia i odpina ją po ich zakończeniu.
Piesku, łap!
Podczas tej zabawy dzieci doskonalą umiejętność rzucania do celu, same przy tym określają stopień trudności. Rozwijają uwagę i celność.
Terapeuta prosi, by dziecko stanęło naprzeciwko psa i spróbowało rzucać piłeczką tak, by pies mógł ją złapać.
Czarodziejski kociołek
Zabawa ta daje dzieciom okazję do rozwijania pamięci wzrokowej i zmysłu orientacji oraz ćwiczenia koordynacji oko – ręka.
Terapeuta układa wokół dziecka różne przedmioty, następnie stawia przed nim i psem kociołek i opowiada historię: „Był sobie raz bardzo dobry piesek, który chciał, by wszystkie pieski na całym świecie były bardzo szczęśliwe. Udał się więc do czarodziejki, by mu powiedziała, jak tego dokonać i co ma zrobić. Czarodziejka wymieniła przedmioty (należy wymienić kilka z leżących wokół dziecka), z których ma ugotować czarodziejską potrawę dla piesków”. Terapeuta prosi dziecko: „Pozbieraj przedmioty, które wymieniła czarodziejka, i pojedynczo wrzucaj je do kociołka. Uważaj! Nie dotknij kociołka, ponieważ jest on bardzo gorący. Można poprosić psa o pomoc w przynoszeniu przedmiotów”.
Fragment pochodzi z książki „Witaj piesku” Beaty Kulisiewicz (Impuls, 2011). Publikacja za zgodą wydawcy.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
