Nie każdy koń, nie każdy pacjent
Tak, jak nie każdy koń nadaje się do wykorzystania w zajęciach hipoterapeutycznych, tak też nie każdy pacjent może w nich uczestniczyć. Istnieje szereg przeciwwskazań medycznych i dlatego, żeby rozpocząć terapię z udziałem konia dziecko powinno mieć skierowanie od lekarza.
Zobacz też: Jakie znamy formy hipoterapii?
Jakie są przeciwwskazania do hipoterapii?
Najważniejsze przeciwwskazania to (Izdebski, 1996):
- silne uczulenie na sierść lub pot koński;
- zły ogólny stan zdrowia;
- ostre infekcje i stany gorączkowe, częste infekcje dróg moczowych;
- zwichnięcia stawów biodrowych, dysplazja z częstymi zwichnięciami;
- stany po świeżych złamaniach i operacjach;
- duże skoliozy (II, III, i IV stopień);
- ostra faza choroby Scheurmanna i jej postać obejmująca odcinek lędźwiowy;
- skłonności do częstych dyskopatii
- zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa;
- osteoperoza dużego stopnia lub inna przyczyna łamliwości kości;
- zaawansowana koksartoza;
- miastenia;
- bardzo częste i duże napady padaczkowe;
- hemofilia i inne skazy krwotoczne.
Powyższe przeciwwskazania są najczęściej spotykane.
Decyzja dotycząca skierowania dziecka na zajęcia podejmowana jest zawsze przez lekarza.
Zobacz też: Jakie są przeciwwskazania do zooterapii?
Fragment pochodzi z książki „Wybrane formy terapii i rehabilitacji osób z autyzmem” Ewy Pisuli i Doroty Danielewicz (Impuls, 2010). Publikacja za zgodą wydawcy.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
