Kiedy i jak stosować arcydzięgiel?

Na użytek wewnętrzny
Anemia, blednica, astma nerwicowa, bronchit chroniczny, bóle w okresie miesiączkowania, zwłaszcza pierwszego dnia, białe upławy, kurcze żołądka i jelit, gruźlica, migreny nerwicowe, zaburzone miesiączkowanie, nadkwaśność soku żołądkowego, niewydolność i niedomoga wątroby, nieżyt jelit, niemoc seksualna, osłabienie ogólne, osłabienie (atonia) trawienia u osób słabych, u nerwicowych spazmatyczne wymioty, wzdęcia, obrzęknięte stawy, szkorbut, zawroty głowy i omdlenia, zapalenie skóry, zapalenie pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, zapalenie przewodu trzustkowego, zwalczanie stresów, zaparcia stolca. W wiekach średnich stosowano arcydzięgiel przecie dżumie.
Zobacz też: Bolesne miesiączkowanie - jak postępować, by złagodzić ból?
Na użytek zewnętrzny
Do wcierań przeciwbólowych, przeciwzapalnych, przeciwświądowych, na dolegliwości jamy ustnej, bóle reumatyczne, stłuczenia stosuje się olejek arcydzięglowy.
Jak przygotować do spożycia?
Odwar: 4 łyżki drobno posiekanego korzenia gotować w dwu litrach wody pod przykryciem, na bardzo wolnym ogniu. Dodać do kąpieli dla zdrowiejących.
Napar: Łyżkę ziela gotować w szklance wrzątku 1-3 min., zostawić do naciągnięcia na 10 minut, odcedzić. Pić dwa razy dziennie po pół szklanki przy osłabieniu żołądka, dolegliwościach płucnych i zimnicy.
Odwar: Łyżeczkę korzenia gotować 15 minut w ¼ l wody, popijać dwa razy dziennie w celu uregulowania miesiączkowania (gdy jest skąpe, bolesne, bądź nieregularne lub zbyt obfite i długotrwałe).
W kuracjach odwykowych od narkotyków, po zatruciach alkoholem i nikotyną oraz wyczerpaniu stosuje się popijanie odwaru z czterech łyżek korzenia jak wyżej.
Przy wrzodach żołądka stosuje się odwar z korzenia w połączeniu z naparem z piołunu i szałwii; zażywać łyżkę co pół godziny.
Zobacz też: Stres a wrzody żołądka
Napar z korzenia arcydzięgla
½-1 łyżki rozdrobnionych korzeni zalać 1-1 ½ szklanki wrzącej wody i parzyć pod przykryciem przez 15 minut. Odstawić na 10 minut i przecedzić. Pić po 1/3-1/4 szklanki 2-3 razy dziennie na godzinę przed jedzeniem jako środek pobudzający wydzielanie soków trawiennych, albo po posiłkach jako lek wiatropędny i oczyszczający krew.
Jako środek orzeźwiający przy zapaściach, stanach wyczerpania nerwowego na skutek chorób zakaźnych stosuje się odwar lub nalewkę. Wraz z walerianą i arniką popija się napar z arcydzięgla jako środek wzmacniający napięcie naczyń krwionośnych przy niskim ciśnieniu krwi.
Przetwory z arcydzięgla stosowane w zalecanych dawkach nie mają działania szkodliwego na organizm. Pochodne furanokumarynowe zawarte w surowcu zwiększają wrażliwość skóry na promienie słoneczne i mogą powodować miejscowy obrzęk, przekrwienie, lub powstanie pęcherzy już po krótkim naświetlaniu słońcem.
Artykuł powstał na podstawie książki Jadwigi Górnickiej „Apteka natury”, Raszyn 2004.