Godziny aktywności
Czi, wypełniając jeden narząd i związane z nim kanały, opróżnia inny. Przykładowo czi płuc dochodzi do maksimum między trzecią a piątą nad ranem. W tym czasie czi pęcherza (?) jest na minimalnym poziomie. W południe przypada szczyt czi serca i minimum pęcherza żółciowego.
Żołądek i śledziona działają najintensywniej między siódmą a jedenastą rano. Jest to optymalna pora na trawienie i przyswajanie pożywienia, dlatego pierwszy posiłek jest niezwykle istotny dla zapewnienie właściwej ilości energii.
Największe nasilenie funkcji jelita grubego występuje pomiędzy piątą a siódmą rano tuż przed porą aktywności żołądka. Stąd nasuwa się wniosek, że naturalny rytm organizmu nakazuje opróżnić żołądek nim przyjmie się kolejny pokarm. W czasie snu swoje maksimum osiąga faza anaboliczna (regeneracji).
Przebudzenie jest początkiem fazy katobolicznej (mobilizacji), w której następuje uwalnianie energii niezbędnej do wykonywania codziennych czynności. Symptomy, które regularnie pojawiają się i znikają w rozmaitych porach dnia, ściśle powiązane są z przypływami i odpływami czi.
Nadmiar energii ujawnia się w szczytowych godzinach, natomiast niedobór w czasie jego odpływu. Objawy niedoboru w nerkach często występują między piątą a siódmą rano. Z tego powodu niektóre osoby mają kłopoty ze wstawaniem. Nadmiar czi nerek może powodować odrętwienie i bóle w dolnej części pleców w okresie największej aktywności pęcherza i nerek, czyli między trzecią a siódmą po południu.
Zaburzenia pracy serca wyraźnie nasilają się w określonych porach: atak serca zdarza się najczęściej koło południa, a niewydolność serca o północy. Osoby podatne na migreny często budzą się z okropnym bólem głowy między pierwszą a trzecią w nocy w momencie wzmożonej funkcji wątroby. Te same osoby doznają uczucia zmęczenia i ospałości umysłowej, a niekiedy zaburzeń widzenia, między pierwszą a trzecią po południu.
Zgodnie z klasyczną teorią najodpowiedniejsza chwila na zwiększenie czi następuje tuż po szczycie, kiedy czi posiada największą energię przepływu. Najodpowiedniejsza pora na rozproszenie czi następuje tuż przed "szczytem", nim zbierze maksymalną siłę.
Zobacz też: Historia tradycyjnej medycyny chińskiej
Czy mają na to wpływ pory roku?
Ta sama dynamika przypływów i odpływów dotyczy rytmu pór roku. Płuca najlepiej wzmacniać jesienią. Wtedy również obniża się nadmiar wątroby i pęcherzyka żółciowego (metal kontroluje drzewo). Esencje i ogień nerek najlepiej uzupełniać zimą (starsi Chińczycy piją wtedy napój z żeń-szenia). Wątroba odżywiana jest na wiosnę, serce latem, a śledziona późnym latem.
Klasycy chińskiej medycyny twierdzą, że chorobę trzeba zacząć leczyć o tej porze roku, o której się zaczęła. By uzyskać pomyślne rezultaty, alergie trzeba leczyć na wiosnę, w okresie ich największego nasilenia. Reumatyzm wywołany zimnem często wychodzi na jaw dopiero wiosną, musi być jednak leczony zimą. Wiosną, latem, jesienią stosuje się środki uśmierzające ból. Cierpliwość okazuje się prawdziwą cnotą, nierzadko trzeba poczekać wiele miesięcy na optymalny czas leczenia.
Zobacz też: Na czym polega leczenie wg medycyny chińskiej?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
