W owocach róży znajdują się duże ilości witaminy C (lepiej przyswajalna niż w tabletkach). Znana jest w całej Europie aż po Irlandię i Skandynawię oraz w Ameryce Płn., Meksyku czy na Syberii. Ludzie pierwotni używali jej jako pożywienia (otoczona była wielkim szacunkiem). Jest związana z historią Ariów i Persów. W Rzymie traktowano różę jako symbol odwagi i męstwa. Dzięki rycerzom krzyżowym dotarły do Europy uszlachetnione odmiany tej rośliny. Czasem sadzona bywa jako żywopłot.
Zobacz też: Jak przygotować napar z ziół?
Zbieranie i suszenie
Róża ta rośnie na brzegach lasów, na miedzach, przy drogach i ogrodzeniach. Osiąga wysokość do kilku metrów, ma pędy giętkie, silnie kolczaste, liście pięcio-siedmio listkowe. Kwiaty zebrane po kilka lub pojedyncze o barwie od różowej do białej. róża kwitnie w maju i czerwcu. Owoce są owalne, rzadziej kuliste, o barwie koralowo-pomarańczowej. Zbiera się je, gdy są całkowicie dojrzałe (zazwyczaj we wrześniu), ale jeszcze twarde. Obrywa się bez szypułek, owoce przejrzałe lub przemrożone łatwo się psują. Róża dzika jest prawdziwym skarbem domowej apteczki, czasem nawet za mało docenianym. Owoce suszy się z nasionami lub bez. Powinny wyschnąć szybko, więc najlepiej robić to w piekarniku lub specjalnej suszarni (w temp. ok. 90°C, potem zmniejszając do 50°C).
Zobacz też: Zioła czy leki chemiczne?
Właściwości lecznicze
Owoce zawierają też dużo prowitamin A, witaminę E, B1, B2 i K, flawonoidy, garbniki, kwasy organiczne (cytrynowy i jabłkowy), sole mineralne, sporo żelaza, karotenoidy, pektyny, cukry. Uznawane są za bardzo wzmacniające, pomocne w leczeniu m.in. szkorbutu, chorób zakaźnych, zapalenia wątroby, nieżytów przewodu pokarmowego. Właściwości dzikiej róży hamują postępowanie zmian miażdżycowych oraz niektóre zaburzenia trawienne. Korzystnie oddziałuje w chorobach zakaźnych, gruźlicy, ma pozytywny wpływ na ciążę. Podaje się ją jako lek witaminowy w zakażeniach bakteryjnych, w nieżytach żołądka i jelit, biegunkach, wrzodzie trawiennym żołądka oraz dwunastnicy. Pomaga w przeziębieniach i grypie. Ma pozytywny wpływ na serce. Polecana zwłaszcza osobom starszym.
Poprawia przemianę materii, jest moczopędna i żółciopędna. Skuteczna w leczeniu niedokrwistości, w stanach wyczerpania, przemęczenia, w kolce jelitowej.
Konfitura z owoców róży to nie tylko smakołyk (np. do nadziewania pączków), ale też cenny lek. Wykorzystywana do wyrobu win, syropów oraz jako dodatek do herbat. Nie należy róży mylić z głogiem.
Chorzy ze skłonnością do zakrzepów powinni pić odwar z dzikiej róży w mniejszej ilości albo w ogóle z niego zrezygnować lub stosować pod opieką lekarza.
Odwar z owoców dzikiej róży: Jedną lub półtorej łyżki rozdrobnionych owoców zalać szklanką ciepłej wody i powoli pod przykryciem gotować przez ok. 5 min. Odstawić na 10 min., po czym przecedzić przepłukując na sitku przegotowaną wodę, tak, aby otrzymać szklankę wywaru. Pić po 1/3 lub 2/3 szklanki 2-4 razy dziennie po jedzeniu, jako preparat witaminowy regulujący przemianę materii.
Zobacz koniecznie - Vademecum ziół
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
