Badania prognostyczne w szpiczaku mnogim

Aby wykryć cukrzycę należy zbadać poziom glukozy we krwi
Wykrycie szpiczaka mnogiego, jak każdego nowotworu, wymaga podjęcia natychmiastowego leczenia. Współczesna medycyna oferuje nam kilka rodzajów badań prognostycznych, które pozwalają ocenić, jakie rokowania ma pacjent i jakie są jego szanse na remisję choroby.
/ 18.10.2010 19:53
Aby wykryć cukrzycę należy zbadać poziom glukozy we krwi

Stężenie beta-2-mikroglobuliny w surowicy krwi (ß2M)

Jeśli wskazuje wysokie wartości (powyżej 5,5 mg/l), oznacza to dużą aktywność choroby. Prognoza szpiczaka mnogiego jest wtedy niekorzystna. Test ten jest prosty w wykonaniu i łatwo dostępny, dlatego powinien być wykonany u każdego chorego.

Badanie cytogenetyczne szpiku kostnego (FISH)

Osoby z zaburzeniami cytogenetycznymi: del 13, t (4,14), t (14;16) mają niekorzystne rokowania.

Stężenie albuminy we krwi

W tym przypadku to niskie wartości wskazują na mniej korzystne rokowanie. Ten test jest częścią rutynowych badań biochemicznych.

Białko C-reaktywne (CRP)

Podwyższone wartości w tym teście wskazują na gorsze rokowanie i większą aktywność choroby.

Aktywność dehydrogenazy mleczowej (LDH) w surowicy krwi

Tak, jak w przypadku białka C-reaktywnego (CRP), podwyższone wartości dają do zrozumienia, że rokowania są gorsze, a aktywność szpiczaka mnogiego większa. Oba parametry są jednak mało czułe.

Dowiedz się więcej: Co to jest szpiczak mnogi?

Inne typy badań

Do innych stosowanych lub powstających metod badań zaliczamy:

  • wskaźnik PCLI (plasma cell labeling index), który wyraża się w procentach, a wykorzystuje się do niego niedawno pobrany szpik kostny i/lub krew. Pojawienie się niskich wartości sugeruje korzystne rokowanie; test ten w Polsce jest bardzo rzadko stosowany.
  • bardziej złożone czynniki prognostyczne, które są jednak dość drogie i to ogranicza możliwość ich częstego stosowania;
  • analiza chromosomalna – pobiera się szpik kostny, który może być poddany badaniom cytogenetycznym lub metodą FISH (fluorescent in situ hybridization); nieprawidłowe chromosomy sugerują gorsze rokowanie i mniejsze szanse ustąpienia objawów chorobowych; nieprawidłowe chromosomy to głównie całkowity lub częściowy brak chromosomu 13;
  • analiza molekularna – obecnie sprawdza się tę metodę; pozwala ona ustalić, które geny są aktywne u danego chorego i czy wiążą się z dobrym czy złym rokowaniem.

Warto przeczytać: Odmiany szpiczaka mnogiego i schorzenia pokrewne

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA