Czy zaćmę można wyleczyć kroplami do oczu?
Niestety, zmętniałej soczewki nie da się „wyczyścić” powierzchownie – nawilżając ją kroplami lub maściami do oczu. Powstałe zmiany w soczewce nie mogą ulec wycofaniu. Jedyną skuteczną metodą na usunięcie zaćmy jest dostanie się do wnętrza oka, czyli operacja. Na rynku dostępne są preparaty w postaci kropli „przeciwzaćmowych”. Nie ma jednak ich udowodnionego działania, potwierdzonego w badaniach klinicznych, zatem nie jest możliwe stwierdzenie na 100%, że pomagają w leczeniu tej choroby. Operacja pozostaje jedynym i najskuteczniejszym potwierdzonym sposobem leczenia zaćmy.
Jak wygląda fakoemulsyfikacja?
Sam zabieg polega na małym cięciu, zniszczeniu starej soczewki za pomocą ultradźwięków, odessaniu jej pozostałości i umieszczeniu w tym miejscu nowej soczewki. Dzięki tej metodzie, operacja przebiega szybko i sprawnie, można ją przeprowadzić w znieczuleniu miejscowym, bezboleśnie i przy pełnej świadomości pacjenta. Niewątpliwie wielką zaletą tej metody jest fakt, iż nienaruszona pozostaje torebka soczewki. Jest to struktura, która otacza soczewkę i utrzymuje ją we właściwym miejscu. Dzięki zachowaniu własnej torebki, istnieje mniejsze ryzyko przesunięcia się soczewki wewnątrz gałki ocznej.
Zobacz też: Nowa soczewka – nowe widzenie
Czy są inne metody operacji?
Istnieje także metoda polegająca na zewnątrztorebkowym wypchnięciu jądra soczewki po usunięciu przedniej torebki soczewki. Główną wadą tej metody operacyjnej jest fakt, iż można przeprowadzić ją dopiero po całkowitym zmętnieniu soczewki, czyli po zakończeniu „dojrzewania” zaćmy po to, by soczewka była wystarczająco spoista i dała się „wypchnąć” z torebki. W przeszłości był to niezbędny warunek do przeprowadzenia zabiegu. Obecnie, w dobie fakoemulsyfikacji jako dominującego sposobu operowania zaćmy, nie trzeba czekać tak długo. Kolejnym minusem tej operacji jest utrata części własnej torebki soczewki, co nie gwarantowało prawidłowego i stabilnego umiejscowienia nowej struktury.
Operacje zaćmy u dzieci
W przypadku zaćmy wrodzonej obu- lub jednoocznej stosuje się wycięcie zmętniałej soczewki i następczą korekcję okularową lub soczewkami kontaktowymi. Wymagana jest stała współpraca rodziców oraz lekarza okulisty ze względu na fakt, iż wraz z dojrzewaniem i wzrostem dziecka, zmieniają się rozmiary jego gałki ocznej, stopień ewentualnej wady wzroku i potrzeba korekcji. Wszczepienia sztucznej soczewki odkłada się do momentu, kiedy dziecko przestanie rosnąć i będzie można dopasować mu odpowiedni stopień korekcji do danej wady wzroku i warunków optycznych.
Zobacz też: Jak chronić oko po operacji zaćmy?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
