Soczewka jako element systemu optycznego oka ogniskuje wpadające promienie świetlne tworząc w ten sposób obraz (odwrócony) na siatkówce. Dzięki zdolności akomodacji umożliwia wyraźne widzenie przedmiotów znajdujących się w różnej odległości od oka. W przypadku gdy dochodzi do jej zmętnienia mamy do czynienia z zaćmą.
Czytaj więcej: Zaćma starcza – co powinieneś o niej wiedzieć?
Bez okularów, bez zaćmy
W leczeniu zaćmy oraz w korekcji wad wzroku wykorzystuje się obecnie soczewki wewnątrzgałkowe najnowszej generacji. To soczewki wieloogniskowe - różnią się od zwykłych soczewek jednoogniskowych (stosowanych wcześniej) tym, że ogniskują obraz zarówno dla dużej, jak i dla małej odległości. Umożliwiają tym samym jednoczesne wyleczenie zaćmy i życie bez okularów czy soczewek kontaktowych. Usuwają bowiem różne wady refrakcji poprawiając widzenie na każdej odległości - blisko, daleko oraz odległości pośrednie. Dzięki temu nie tylko leczy się zaćmę, ale równocześnie likwiduje wadę wzroku i poprawia zdolności akomodacyjne zmniejszające się wraz z wiekiem - pacjenci nie potrzebują już okularów do czytania z bliskich odległości. Możliwości te sprawiają, że soczewki wewnątrzgałkowe stanowią rozwiązanie przy braku kwalifikacji do laserowej korekcji wzroku.
Polecamy: Korekcja laserowa – gdy masz dość wady wzroku
Jakie są rodzaje soczewek wewnątrzgałkowych?
Najnowsze modele (stosowane głównie w leczeniu zaćmy) posiadają dodatkowe "udoskonalenia":
- soczewki żółte, czyli w przeciwieństwie do standardowych - białych są bardziej naturalne (nasza własna soczewka, nawet bez zaćmy nie jest bowiem idealnie biała); działają jak filtr światła niebieskiego, dzięki czemu zabieg przynosi bardziej naturalne rezultaty (do białej soczewki trzeba się przyzwyczaić),
- posiadające filtr UV,
- zwiększające kontrast widzenia,
- oraz soczewki toryczne, czyli korygujące starczowzroczność (to jedyna operacyjna metoda tego schorzenia).
Soczewa wewnątrzgałkowa zastępuje własną soczewkę pacjenta, która podczas zabiegu zostaje usunięta. Odbywa się to metodą fakoemulsyfikacją, czyli poprzez rozdrobnienie soczewki na mniejsze, odessanie ich z oka, a następnie wszczepienie zwijalnej soczewki, która ulega rozwinięciu w oku.
Jak wygląda operacja zaćmy?
Operacja jest bezbolesna i przeprowadzana odrębnie dla obu oczu (z miesięczną przerwą). Stosuje się jedynie znieczulenie miejscowe, kroplowe. Lekarz wykonuje niewielkie cięcie, przez które wprowadza urządzenie emitujące ultradźwięki (jego zadaniem jest rozbicie soczewki na niewielkie fragmenty). Rozdrobniona soczewka jest następnie odsysana, a w jej miejsce umieszcza się nową - syntetyczną. Wprowadza się ją tym samym otworem, który posłużył do usunięcia starej. Wszystko dzięki temu, że ma ona formę rulonika, który po włożeniu jest rozwijany i zastępuje wszystkie funkcje tej naturalnej, wyciętej.
Okres rekonwalescencji został praktycznie wyeliminowany tzn. operacja należy do kategorii tzw. chirurgii jednego dnia. Niewielkie cięcie nie wymaga założenia szwów, a więc umożliwia szybsze gojenie. Sama procedura trwa kilkanaście minut, po czym pacjent przez 3-4 godziny przebywa w sali pozabiegowej i może tego samego dnia wrócić do domu. Nie zaleca się jedynie samemu prowadzenia samochodu.
Efekty operacji są stałe i nie wymagają podejmowania dodatkowych czynności (np. przyjmowania specjalnych leków czy stosowania kropli). Zabieg wszczepienia soczewki jako metody leczenia zaćmy jest refundowany przez NFZ - soczewka biała, jednoogniskowa, bez filtrów.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
