fot. Fotolia
Nie wolno zostawić osoby poszkodowanej bez pomocy!
Często osobiście nie czujemy się odpowiedzialni za udzielenie pomocy, gdyż wydaje nam się, że zaraz przyjadą profesjonalni ratownicy. Nie zdajemy sobie sprawy, że o przeżyciu drugiej osoby często decydują sekundy.
Nawet jeśli profesjonalna pomoc została wezwana, to do przybycia lekarza lub zespołu ratunkowego nie możemy stać z założonymi rękami lub uciec z miejsca wypadku. Powinniśmy zachować spokój i w miarę możliwości pomóc poszkodowanemu. Pamiętajmy, że za nieudzielenie pierwszej pomocy grożą sankcje!
Nie możemy ryzykować własnym życiem!
Jeżeli udzielenie pierwszej pomocy wiąże się z ryzykowaniem własnego życia, to powinniśmy jej zaniechać.
Przykładem może być sytuacja, gdy widzimy tonącą osobę, a nie potrafimy pływać. Musimy wezwać wtedy pomoc, dzwoniąc pod numer alarmowy oraz dając znać o tonącej osobie innym ludziom.
Nie można przenosić rannego z miejsca wypadku!
Jeśli podejrzewamy, że poszkodowana osoba mogła doznać urazu kręgosłupa, ponieważ np. uległa wypadkowi komunikacyjnemu lub spadła z wysokości, absolutnie nie możemy jej przenosić, chwytać za kończyny, próbować samodzielnie usztywnić złamane kończyny, odchylać głowy.
Musimy jednak zabezpieczyć miejsce, w którym jest ułożona, oraz upewnić się, czy przebywanie w tym miejscu nie zagraża jej życiu (np. ryzyko wybuchu) – w takim przypadku musimy oczywiście zabrać poszkodowanego z takiego miejsca, robiąc to w miarę możliwości jak najostrożniej.
Nie wolno wkładać nic do ust osobie, która ma drgawki!
Wielu z nas sądzi, że osoba, która ma drgawki (spowodowane np. atakiem epilepsji), może pokaleczyć sobie język, więc powinniśmy zablokować jej usta. Jest to błędne przekonanie.
Wkładając jakiś przedmiot do ust, możemy zablokować dostęp powietrza i doprowadzić do uduszenia się chorego.
Zobacz też: Tego nie rób - mity w pierwszej pomocy
Nie można wyjmować ciała obcego z rany!
Musimy pamiętać, że ciało obce, np. kawałek szkła czy metalu, szczególnie, jeśli jest dużych rozmiarów, mogło uszkodzić organy wewnętrzne poszkodowanego, a wyjmując je możemy spowodować trudny do zatrzymania krwotok, którego skutkiem może być wykrwawienie się i zgon. Nieumiejętne wyjęcie ciała obcego może też spowodować uszkodzenie organów wewnętrznych (np. jeśli ciało obce ma nierówną powierzchnię).
Zanim przyjedzie karetka, musimy zabezpieczyć miejsce, w którym jest wbity przedmiot, przykrywając je gazą jałową. Jeśli przedmiot jest bardzo duży i wystający (np. gałąź) miejsce dookoła jego wbicia też powinniśmy zabezpieczyć gazą.
Nie wolno smarować niczym oparzeń!
Jeżeli doznaliśmy oparzenia lub jesteśmy świadkiem wypadku, w którym doszło do oparzenia, absolutnie nie możemy samodzielnie smarować oparzonej skóry tłuszczem ani żadną maścią. Oparzona osoba wymaga profesjonalnej pomocy medycznej.
Nie należy podawać na własną rękę leków!
Jeśli udzielamy pierwszej pomocy osobie, która straciła przytomność lub podejrzewamy zatrucie, nie możemy podawać jej leków.
Pod żadnym pozorem nie wolno podawać silnych leków, które zostały nam przepisane przez lekarza. Nie wiemy, jak organizm poszkodowanego na nie zareaguje, na co jest uczulony i co jest przyczyną jego objawów. Pamiętajmy, że podanie przez nas leków może utrudnić udzielenie pierwszej pomocy przez lekarza. Jeśli poszkodowany będzie musiał być operowany, to zażycie niektórych leków przed operacją zwiększa ryzyko niepowodzenia zabiegu (np. aspiryna rozrzedza krew). W niektórych przypadkach możemy podać leki własne poszkodowanego, które ma przy sobie (np. insulina może zostać podana chorym na cukrzycę), ale nigdy nie wolno nam podawać naszych własnych leków, działając w przekonaniu, że to pomoże, złagodzi ból itp.
Zobacz też: Vademecum pierwszej pomocy
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
