Wszystko zaczęło się w 1960 roku…
Za początek edukacji medycznej z wykorzystaniem symulatorów uznaje się rok 1960, kiedy jedna z norweskich firm zaczęła produkować specjalne manekiny. Od tamtej pory ta dziedzina nauki znacznie się rozwinęła.
Centrum symulacyjne tworzy się po to, by kształcić lub dokształcać w nim personel medyczny. Zatem mogą z niego korzystać:
- studenci;
- stażyści;
- zawodowy personel medyczny (np. lekarze, pielęgniarki, położne, sanitariusze);
- służby ratunkowe, tj. straż pożarna, policja etc.
Dla każdej z tych grup przygotowywany jest odpowiedni program zajęć i czas szkolenia.
Jak wygląda Centrum?
Takie ośrodki są tworzone według zalecanego schematu, który ma wiernie odzwierciedlać szpital. Mianowicie w centrum symulacji medycznych powinny znaleźć się m.in. sala operacyjna, specjalistyczny oddział ratunkowy wszystkich specjalności, oddziały szpitalne (np. OIOM, kardiologiczny, pooperacyjny), pomoc przedszpitalna – oddział ratunkowy, ale też szatnia, pokój socjalny.
Odzwierciedlenie prawdziwego szpitala umożliwia przeprowadzenie szkolenia w tym samym czasie dla służb ratunkowych (np. straży pożarnej) i personelu medycznego. Jest to ważne, by pokazać i przećwiczyć współpracę, tok postępowania, gdy naprawdę dojdzie do wypadku i sytuacji ratowania ludzkiego życia.
Po co symulatory?
Wykorzystywane są w przeróżnych ośrodkach medycznych i kształcących personel medyczny w wielu krajach. Symulatory są używane w procesie kształcenia przyszłych lekarzy, pielęgniarek, czy też ratowników medycznych. Dzięki takiemu sprzętowi studenci mogą jeszcze lepiej poznać tajniki leczenia ludzi. Odpowiednio opracowane zajęcia, przygotowanie niekiedy nietypowych, skrajnych przypadków medycznych, pomaga przyszłemu personelowi medycznemu nauczyć się w praktyce, jak postępować w określonej sytuacji.
Symulator pacjenta
Uznawany jest za najdoskonalsze technologicznie urządzenie, bowiem idealnie odzwierciedla ciało człowieka, w tym jego fizjologię. Dzięki temu personel medyczny w praktyce zdobywa niezbędne umiejętności.
Przyszli pracownicy służb medycznych w trakcie szkolenia przechodzić powinni także zajęcia z zakresu komunikacji. Jest to ważne, bowiem taki symulator traktuje się dokładnie tak, jak żywego człowieka.
Symulator reaguje na leczenie tak, jak człowiek (może on reagować na podane lekarstwa, zastosowany proces leczenia czy zabiegi, którym jest poddawany).
Zobacz też: Na czym polega praca dyspozytora karetek?
Rodzaje symulatorów
Na rynku jest dostępnych bardzo wiele symulatorów, które obejmują niemalże każdą dziedzinę medycyny. W ofercie dostępne są chociażby symulatory ambulansu, chirurgiczne, diagnostyczne, ale też położnicze.
Symulator położniczy umożliwia m.in. przeprowadzenie porodu. Oto niektóre z cech, jakie posiada to urządzenie:
- reaguje na niedotlenienie;
- posiada możliwość intubacji górnych dróg oddechowych;
- daje możliwość przećwiczenia przeprowadzenia cesarskiego cięcia;
- ma zróżnicowane dźwięki bicia serca płodu;
- daje możliwość pomiaru rozwarcia szyjki macicy;
- można w nim nawet doprowadzić do poporodowego uszkodzenia sromu.
Jak uczyć?
Przede wszystkim należy dokładnie opracować scenariusz zajęć, podczas których zostanie wykorzystany dany sprzęt. Należy określić z jakim zdarzeniem, przypadkiem medycznym mamy do czynienia. Poza tym warto:
- przygotować opis okoliczności zdarzenia;
- przedstawić historię pacjenta i jego choroby;
- studenci powinni mieć tez dostęp do wyników badań laboratoryjnych oraz zdjęcia RTG.
Ponadto prowadzący zajęcia powinien bardzo dobrze znać sprzęt – symulator, który zostanie wykorzystany podczas zajęć. Do jego obowiązków należy też przygotowanie sali zgodnie z obowiązującymi standardami. Tego typu zajęcia może prowadzić jedynie osoba z bardzo dużym doświadczeniem i ogromną wiedzą.
Zobacz też: Jak zostać ratownikiem medycznym?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
