Dlaczego kardiogenny obrzęk płuc jest niebezpieczny?

Sztuczne oddychanie
Kardiogenny obrzęk płuc to ostry stan zagrożenia życia, spowodowany lewokomorową niewydolnością serca. W jego przebiegu dochodzi do znacznego ograniczenia wentylacji płuc oraz upośledzenia dyfuzji tlenu i dwutlenku węgla, co doprowadza do zaburzeń wymiany gazowej. Jak go poznać i pomóc choremu?
/ 05.11.2010 09:23
Sztuczne oddychanie

Jak to się dzieje?

W obrzęku płuc następuje w pierwszej fazie przemieszczenie płynu z włośniczek do tkanki śródmiąższowej płuc, a w następnym etapie przesiąkanie płynu do pęcherzyków płucnych. Zaburza to wymianę gazową i doprowadza do deficytu tlenu u pacjenta, co oznacza, że odczuwa on duszność.

Upośledzenie pracy serca

Kardiogenny obrzęk płuc oznacza, że bezpośrednią przyczyną tego stanu jest upośledzenie pracy serca. Najczęściej ma to związek z niewydolnością lewokomorową w przebiegu zawału serca. Mogą do tego doprowadzić także zaburzenia rytmu serca, ostra niedomykalność mitralna czy aortalna, przełom nadciśnieniowy.

Zobacz też: Czy chore serce boli?

Skąd wiem, że ktoś ma kardiogenny obrzęk płuc?

Pacjent z obrzękiem kardiogennym będzie miał przyspieszony oddech i szybką akcję serca, kaszel, będzie niespokojny, pobudzony. Dominować będzie duszność spoczynkowa.

Skóra będzie blada, zlana zimnym potem. Zazwyczaj chorzy przyjmują pozycje siedzącą, podpierają się rękami o podłoże.

Mieć pewność

W postawieniu rozpoznania pomocne będą badania dodatkowe, jak EKG, echokardiografia, RTG klatki piersiowej.

Obrzęk płuc niezależnie od etiologii jest stanem zagrożenia życia i od szybkości wdrożenia leczenie zależy los chorego. Dlatego tak ważne jest szybkie wezwanie pomocy medycznej.

Działaj zanim przyjedzie karetka!

W postępowaniu przedszpitalnym, w oczekiwaniu na przybycie karetki, możemy się starać uspokoić chorego, zapewnić mu świeże powietrze, utrzymać go w pozycji siedzącej, bowiem łatwiej jest wówczas oddychać.

Gdy straci przytomność, trzeba przystąpić do czynności reanimacyjnych zgodnie z zasadami BLS.

Zobacz też: Kołatanie serca - czy to coś groźnego?

W szpitalu

Leczenie szpitalne powinno być prowadzone na oddziale intensywnej opieki medycznej.

Zasady leczenia:

  • pozycja siedząca z opuszczonymi nogami,
  • tlenoterapia przez cewnik nosowy lub maskę,
  • leki moczopędne (furosemid),
  • morfina - zmniejsza uczucie duszności,
  • leki inotropowe jak dobutamina, dopamina czy adrenalina.

W przypadku nieskuteczności wyżej wymienionych metod, należy rozważyć nieinwazyjną wentylację dodatnim ciśnieniem, a w ostateczności intubację i podłączenie do respiratora. Zawsze należy spróbować zidentyfikować przyczynę i zastosować leczenie przyczynowe.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA