Dawcą narządu za życia może zostać każdy, kto spełnia określone wymagania zdrowotne. Aby to sprawdzić, kandydat na dawcę musi przejść szereg badań. Wtedy lekarze oceniają, czy pobranie i przeszczepienie narządu nie będzie ryzykowne dla zdrowia i życia zarówno dawcy jak i biorcy.
Pomocnicze badania diagnostyczne dawcy obejmują:
1) badania krwi:
a) badanie morfologii krwi obwodowej z oceną rozmazu krwinek białych,
b) opadanie krwinek (OB),
c) badania biochemiczne z uwzględnieniem poziomu:
- sodu,
- potasu,
- glukozy,
- bilirubiny,
- kreatyniny,
- aktywności aminotransferaz alaninowej i asparaginianowej,
- białka ostrej fazy C (CRP);
2) badanie ogólne moczu;
3) badanie ultrasonograficzne nerek lub wątroby oraz inne badania diagnostyczne niezbędne dla określenia aktualnego stanu zdrowia oraz określające stan czynnościowy komórek, tkanek lub narządu przeznaczonych do pobrania.
Zobacz też: Czy w Polsce można sprzedać narząd?
Przeciwwskazaniami do bycia dawcą komórek, tkanek bądź narządu są:
- choroby układu krążenia
- choroby układu nerwowego
- zaburzenia układu krzepnięcia
- choroby układu pokarmowego
- choroby układu oddechowego
- choroby układu moczowo-płciowego i nerek
- choroby układu odpornościowego
- choroby metaboliczne i choroby układu endokrynnego
- choroby krwi i układu krwiotwórczego
- choroby skóry
- choroby układowe
- choroby zakaźne, z wyjątkiem przypadków gdy biorca przebył tego samego typu schorzenie przenoszone drogą krwiopochodną lub kontaktową
- choroby nowotworowe i nowotwory złośliwe
- gąbczaste zwyrodnienie mózgu (TSE) (np. choroba Creutzfelda-Jakoba, wariant choroby Creutzfelda-Jakoba), osoby, u których wywiad rodzinny wskazuje na zagrożenie TSE
Przeczytaj: W jaki sposób honorowani są dawcy?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
