Moja wędrówka udowodniła, że takie zaburzenia psychiczne jak: schizofrenia, nerwica natręctw, anoreksja, bulimia, stany lękowe czy depresja to milczące problemy współczesnych studentów. Milczące, bo choremu lepiej je ukrywać, niż mówić o nich głośno. Trudno bowiem żyć we współczesnym społeczeństwie z przytwierdzoną łatką schizofrenika.
Liczba zaburzeń psychicznych u studentów wzrasta z roku na rok
Mimo, iż liczba zaburzeń psychicznych systematycznie wzrasta, diagnoza choroby psychicznej nie powinna zamykać drzwi do kariery, być powodem nierównego traktowania czy społecznych uprzedzeń. Tymczasem w cytowanych w Mojej wędrówce badaniach J. Wciórki, postawy społeczne wobec osób chorujących psychicznie cechuje wiele nieprawdziwych wyobrażeń, lęk i tendencja do unikania współpracy. Aż 83% respondentów ocenia, że osoby chorujące psychicznie doświadczają dyskryminacji w zakresie prawa do pracy, a 67% wskazuje na brak poszanowania godności osobistej.
Idąc tropem rozważań Kępińskiego, można sobie postawić pytanie: która „dusza” jest zdrowa, a która chora? Wgłębiwszy się w temat, nietrudno dojść do wniosku, że nie da się tego jednoznacznie określić. Każdy z nas ma swoje lepsze i gorsze dni: osoby uznane za permanentnie chorujące miewają okresy bardzo dobrego samopoczucia, podczas gdy nawet najzdrowsi ludzie obserwują u siebie objawy, które można by określić jako psychopatologiczne – twierdzi Urszula Szczocarz, konsultant BON Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Polecamy: Jak pokochać siebie?
Książka powstała w odpowiedzi na rosnącą liczbę osób z problemami natury psychicznej. Realizacja projektu zorganizowanego przez Uniwersytet Jagielloński była możliwa dzięki grantowi unijnemu. Dzięki temu studenci, którzy cierpią na różne zaburzenia psychiczne otrzymają kompleksowe wsparcie psychologiczne i psychiatryczne.
Jacy są studenci borykający się z chorobą psychiczną?
Według Urszuli Szczocarz z Uniwersytetu Jagiellońskiego studenci z zaburzeniami psychicznymi z reguły nie różnią się niczym od osób zdrowych: Nie gonią innych z siekierą po uczelni, nie myślą, że są Napoleonem Bonaparte, nie wykrzykują wulgarnych słów w tramwajach... – tak prezentują się tylko postacie ze stereotypów, a nie realni ludzie. Natomiast studenci chorujący psychicznie chodzą na zajęcia ze wszystkimi innymi studentami, zdają egzaminy, piszą prace magisterskie, mieszkają w akademikach i uczestniczą w życiu studenckim. Bardzo często nikt z ich otoczenia nie ma pojęcia, jak ciężką walkę toczą codziennie z chorobą...
Celem autorów książki było przełamanie tematu tabu, jaki stanowią choroby psychiczne. Czy jest to możliwe? Wydaje się, że odpowiedź na to pytanie zależy od postawy każdego z nas...
Polecamy: Psychotest - jaki jest Twój poziom lęku?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
