Funkcja profilaktyczna
Wizualizacja może pełnić również funkcję profilaktyczną. Może być wykorzystywana przy zapobieganiu traumatycznym przeżyciom podczas oczekiwanej trudnej sytuacji, na przykład podczas przygotowania do egzaminów, zawodów sportowych czy występów artystycznych, ale również podczas oczekiwania na zabiegi medyczne, a także w radzeniu sobie z lękiem przed oczekiwaną sytuacją nawiązywania nowych kontaktów społecznych. W wyobraźni można osiągnąć upragniony cel, co pomaga w nabraniu przekonania, że będzie można osiągnąć go także w życiu.
Wizualizację stosuje się także w sporcie, aby pomoc zawodnikowi nie tylko wyobrazić sobie określone działanie, ale także wyzwolić w nim uczucie radości, będące wzmocnieniem pozytywnym dla podejmowania wysiłku.
Zobacz też: Jak wizualizacja pomaga dzieciom?
Funkcja dydaktyczna
Wizualizacja może być również wykorzystywana w celach dydaktycznych. Można ją uważać za zabieg mnemotechniczny, czyli działanie uzupełniające podstawowy tok aktywności dla zwiększenia skuteczności zapamiętywania, polegające na dopasowaniu i połączeniu zapamiętanych treści z tkwiącym już w pamięci schematem. Może ona wspomagać wywoływanie stanu zrelaksowanego czuwania mózgu, co jest bardzo ważne we wspomaganiu procesu uczenia się w tzw. super nauczaniu. Istnieją bowiem korelacje pomiędzy stanem psychicznym człowieka – podczas zmienionego stanu świadomości zwiększa się przepływ krwi do mózgu, a także potęguje aktywność bioelektryczna obu półkul mózgowych.
Zobacz też: Jakie są funkcje wizualizacji?
Wizualizacja pomaga w nauce?
Wizualizacja może również pomagać w wykorzystaniu większych możliwości mózgu w procesie uczenia się przez aktywizowanie nie tylko półkuli lewej (odpowiedzialnej za logiczno-racjonalne postrzeganie świata), ale również półkuli prawej (odnoszącej się do uczuć, kreatywności, intuicji). Współdziałanie obu półkul może przynieść większe korzyści niż mobilizowanie w procesie nauczania tylko jednej z nich. Podkreślić należy również fakt, że podczas tworzenia obrazów umysłowych, przekształcania, łączenia i wszystkich innych manipulacji dokonuje się operacji zastępczych wobec działania na materialnie istniejących przedmiotach.
Dzięki wizualizacji można dokonywać jednak takich operacji (i obserwować ich skutki), które w świecie realnym nie byłyby możliwe.
Fragment pochodzi z książki „Wspomaganie rozwoju dzieci nieśmiałych poprzez wizualizację i inne techniki arteterapii” autorstwa Joanny Gładyszewskiej-Cylulko (Wydawnictwo Impuls, 2010). Publikacja za zgodą wydawcy.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
