Pozwólmy podjąć dziecku decyzję
Oczywiście nie pozostawiamy dziecko samemu sobie, ale pozwalamy na podejmowanie decyzji, w jaki sposób rozwiąże trudną sytuację. Jeśli uznamy, że jest ona dla dziecka korzystna to pomagamy w jej realizacji. Jeśli natomiast stwierdzimy, że są jakieś inne rozwiązania, to próbujmy to dziecku pokazać. Istotne jest jednak, aby dziecko samo miało poczucie, że ostateczna decyzja należy do niego.
Stresujące wystąpienia
Najczęstszym powodem stresu u osób dorosłych są wystąpienia publiczne. U dzieci można zaobserwować dwie skrajne postawy – albo dziecko jest bardzo „śmiałe” i występowanie przed publicznością nie sprawia mu najmniejszego problemu, albo spotykamy dzieci bardzo nieśmiałe, które niezwykle rzadko zabierają głos publicznie. Jak przełamać opór dziecka przed takimi wystąpieniami, zwłaszcza, że nadarzają się okazje, by uczestniczyć w różnego rodzaju przedsięwzięciach: występach przedszkolnych, akademiach, podczas Komunii Św.
Polecamy: Poziom magnezu w organizmie a stres
Rozmowy o krytyce
Dziecko powinno wiedzieć, że takie wystąpienia nie są niczym złym – jest to dobra zabawa, kiedy można powiedzieć wierszyk, a inni biją brawo i są zachwyceni. Kiedy natomiast nie ma takiego aplauzu, to również nic złego się nie dzieje. W momencie, kiedy wystąpienie spotyka się z krytyką, także nie ma powodów do nadmiernych obaw. Należy rozmawiać z dzieckiem, że każdy ma prawo do swojego zdania i należy je wygłaszać publicznie, jeśli się ma na to ochotę (oczywiście szanując inne osoby). Natomiast nie każdy musi się z nim zgadzać. Tak buduje się asertywną postawę dziecka.
Rola rodzica
W przypadku wystąpień, takich jak akademie, przedstawienia, Komunia Święta itd. zadaniem rodzica jest dobrze przygotować dziecko do roli, jaką będzie ono pełniło. Im lepiej dziecko będzie znało kwestię, którą ma powiedzieć czy przedstawić, tym pewniej będzie się czuło podczas samej uroczystości. Dobrze by było, aby zaaranżować próby w domu, tak, aby dziecko było jak najmniej zaskoczone całą sytuacją. Można również obejrzeć przedstawienia z udziałem innych dzieci i na tym przykładzie pokazać, że może to być niezapomniane przeżycie.
Polecamy: Problem z czteroletnim dzieckiem
Dobrze, aby z dzieckiem dużo na ten temat rozmawiać i przypominać sytuacje, kiedy samo poradziło sobie w sytuacji wystąpienia publicznego i było z siebie zadowolone. Musi mieć z tym pozytywne skojarzenia. Należy również poruszyć kwestię tremy i wyjaśnić co to jest i jaka może być mobilizująca.
Wspomnienia z dzieciństwa
Najważniejszą rzeczą jest, aby dziecko występowało z własnej woli. Nie wolno przymuszać do tego typu zachowań, ponieważ w przyszłości może odnieść to bardzo niepożądany skutek. Na bazie nieprzyjemnych doświadczeń może powstać schemat, że wystąpienia publiczne są bardzo stresujące, wywołują nieprzyjemne emocje. Jest to bardzo dobry grunt do tego, aby zniechęcić dziecko do takiej aktywności. A należy pamiętać, że nieśmiałość bardzo utrudnia ludziom życie nie tylko społeczne, towarzyskie, lecz również zawodowe i osobiste. Dlatego duże znaczenia ma, jakie postawy będą kształtowane w dzieciństwie, ponieważ może się to przełożyć na życie dorosłe.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
