Psychologowie i psychiatrzy chcący zgłębić naturę nerwicy, napotykają się na ogromne trudności w dotarciu do pierwotnego źródła. Owe źródło to dopiero pierwsze ogniwo długiego łańcucha zjawisk składających się na rozwijający się w czasie obraz zaburzeń nerwicowych. Próby uproszczenia tego jakże różnorodnego zjawiska doprowadziła do wyszczególnienia przyczyn zamykających się w 3 obszarach: konfliktu, deficytu opieki rodzicielskiej oraz nieodreagowanego urazu.
Wewnętrzny konflikt
Pierwszym z nich jest nazwany w skrócie konflikt, określony jako rozbieżność pomiędzy dwiema sprzecznymi wartościami czy potrzebami. Konflikty mogą przybierać bardzo różną formę.
Do najczęściej występujących należą:
- Konflikt miedzy uczuciem rozpaczy a zakazem płaczu.
- Konflikt między pragnieniem bycia w centrum uwagi a nakazem skromności.
- Konflikt między pragnieniem usamodzielnienia się i odseparowania od matki a poczuciem obowiązku poświęcenia się dla niej. Konflikt ten może rodzić się u dzieci, których jedno z rodziców (na ogół ojciec) opuszcza rodzinę, tym samym matkę. Istnieje wówczas ryzyko, że dorastający młody człowiek spotka się z konfliktem między potrzebą realizowania własnego samodzielnego życia a wewnętrzną powinnością zajęciem się starszym „opuszczonym” rodzicem.
- Konflikt między zainteresowaniem płcią przeciwną a potępianiem jej za krzywdy doznane od rodzica tejże płci. Konflikt ten ściśle związany jest z sytuacją opuszczenia rodziny przez jedno z rodziców (wymieniona w punkcie powyżej).
- Konflikt między potrzebami seksualnymi a zakazem odczuwania podniecenia seksualnego. Często występuje on u dzieci/młodzieży w rodzinach, w których istnieje tabu dotyczące seksualności a samo pożądanie seksualne jest postrzegane jako złe.
- Konflikt między odczuwanym uczuciem złości a wpojoną w dzieciństwie normą moralną, która zakazuje odczuwania złości.
„Grzeczne dziewczynki nigdy się nie denerwują”, „złość piękności szkodzi” – w domach, w których tak właśnie o złości mówią rodzice postrzegani jako autorytety i mędrcy uczący życia, dzieci wyrastają w przekonaniu, że złość jest czymś nienormalnym, a odczuwanie jej jest zabronione i grozi karą.
Tymczasem złość, która jest naturalną i potrzebną emocją w życiu każdego człowieka, zostaje zepchnięta i nie ujawniona.
Polecamy: Co nas pociąga w wirtualnych związkach?
W każdym wymienionym powyżej konflikcie istnieje sprzeczność dwóch dążeń: jedno związane jest z naturalną potrzebą człowieka, czymś przypisanym naturze ludzkiej, czymś niezmiennym i potrzebnym, drugie zaś – z potrzebą postępowania zgodnie z wyniesioną z domu normą, niejednokrotnie potwierdzaną i wspieraną przez otoczenie.
I to właśnie te nieuświadomione i nierozwiązane konflikty wewnętrzne między pragnieniami a normami mogą być w przyszłości źródłem zaburzeń nerwicowych.
Polecamy: Jak powstaje stres?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
