Nierealne poczucie, że ludzie dookoła chcą mu zaszkodzić, knują i obgadują, do tego ciągły lęk i podejrzliwość – oto rzeczywistość osoby cierpiącej na manię prześladowczą. Czy można ją wyleczyć? Wyjaśnia Dorota Wojciechowska – psycholog, psychoterapeuta, psychodietetyk z Fundacji Pomocy Psychologicznej i Edukacji Społecznej RAZEM (www.razem-fundacja.org).
Spis treści:
- Czym jest mania prześladowcza?
- Objawy manii prześladowczej
- Przyczyny manii prześladowczej
- Mania prześladowcza u osób starszych
- Leczenie manii prześladowczej
Czym jest mania prześladowcza?
Dorota Wojciechowska: Mania prześladowcza jest określeniem opisującym zaburzony stan psychiczny, który polega na tym, że osoba jej doświadczająca przejawia nieadekwatną, nieustanną wzmożoną czujność, drażliwość i podejrzliwość. Istotną rolę odgrywa także doświadczany lęk.
Mania odnosi się do z zaburzenia z rodzaju afektywnych, które polega na mocno podniesionym lub drażliwym nastroju nieadekwatnym do rzeczywistości, zwiększonej energii i aktywności, pobudzeniu, zawyżeniu samooceny, zmniejszeniu samokrytyki, zaniku samokontroli. "Prześladowcza" określa stan, gdy brak samokrytyki i podniesiona samoocena przekształcają się w urojenia prześladowcze.
Objawy manii prześladowczej
Osoba cierpiąca na manię prześladowczą jest przekonana o tym, że jest w ciągłym niebezpieczeństwie. Może np. podejrzewać, że istnieje spisek przeciwko niej, że inni chcą jej zaszkodzić, obgadują ją, mają wobec niej „nieczyste zamiary”. Takie urojenia prześladowcze nie poddają się logicznej argumentacji, myślenie jest zniekształcone.
Wśród otaczających ludzi pacjent widzi wrogów, których intencją jest skrzywdzić go i mu zaszkodzić. Oczywiście podejrzenia te nie mają racjonalnego wytłumaczenia, są nadmiarowe, nieadekwatne, wyolbrzymione i wynikają z zaburzenia, a nie z jakiejś konkretnej sytuacji.
Jakie są przyczyny manii prześladowczej?
Nie wyodrębniono do tej pory jednoznacznych przyczyn odpowiedzialnych za powstanie manii prześladowczej. Bardzo ważna jest diagnoza różnicowa urojeń prześladowczych ze schizofrenią, której objawy mogą się wydawać podobne.
Wywiad z pacjentem w kierunku zażywania substancji psychoaktywnych, chorób o podłożu organicznym, infekcji wirusowych, bakteryjnych, chorób przewlekłych, zaburzeń hormonalnych, metabolicznych pomaga postawić prawidłową diagnozę i zaproponować określoną pomoc.
Czy mania prześladowcza często pojawia się u osób starszych?
Objawy manii prześladowczej mogą występować w chorobach charakterystycznych dla wieku starszego, np. w chorobie Alzheimera czy otępieniu starczym.
Na czym polega leczenie manii prześladowczej. Jak można pomóc?
Skuteczna w leczeniu manii prześladowczej jest farmakoterapia, o której włączeniu decyduje lekarz, a także psychoterapia i pomoc psychologiczna. Ma ona na celu zmniejszenie objawów, stworzenie przestrzeni do wyrażania emocji związanych z doświadczanymi stanami. Daje to szansę na podniesienie poziomu zaufania do otoczenia, wzrost poczucia bezpieczeństwa pacjenta i obniżenie lęku.
Treść artykułu została pierwotnie opublikowana 28.11.2018.
Czytaj także:
Jak rozpoznać chorobę dwubiegunową i jak żyć w związku z „chadowcem”?
Depresja dwubiegunowa - na czym polega i jak ją leczyć?
Typy osobowości. Sprawdź, do którego typu należysz i do jakiej pracy jesteś stworzony
Załamanie nerwowe - objawy, przyczyny i leczenie
Jak żyć z introwertykiem? Poznaj jego cechy osobowości i wciel w życie kilka zasad
Absolwentka Uniwersytetu Humanistycznospołecznego SWPS, specjalizacji psychologii klinicznej. Posiada wieloletnią praktykę psychologiczną z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Zajmuje się psychologią zdrowia, psychologią jedzenia, związkiem pomiędzy żywieniem a psychiką, zaburzeniami odżywiania. Pracuje w Fundacji Pomocy Psychologicznej i Edukacji Społecznej RAZEM.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
