Osobowość narcystyczna: zaburzenie osobowości czy zadowolenie z siebie?

Osobowość narcystyczna: zaburzenie osobowości czy zadowolenie z siebie?
Dużo dziś się mówi o osobach narcystycznych - czy jednak nie za łatwo przypisujemy niektórym taką etykietkę? Sprawdź, co jest prawdą, a co mitem w popularnym wyobrażeniu narcyza!
/ 25.11.2010 16:13
Osobowość narcystyczna: zaburzenie osobowości czy zadowolenie z siebie?

Mity na temat narcyzów:

  • Narcyz jest bardzo zadowolony z siebie. Nic bardziej błędnego! W rzeczywistości narcyz jest bardzo niepewny własnej wartości, a wygórowane poczucie doniosłości własnej osoby to tylko fasada.
  • Narcyz jest przekonany, że we wszystkim jest najlepszy. Nie. Posiada zakorzeniony głęboko lęk przed porażką.
  • Narcyz, jeśli w ogóle stworzy związek, traktuje swojego partnera lekceważąco. I tak, i nie. Może tak się zdarzyć, jednak równie często narcyz popada w drugą skrajność, idealizując partnera i go uwznioślając, nie dając w ten sposób dać zaistnieć jego prawdziwej naturze. Wielbi przy tym bardziej swoje wyobrażenie o partnerze niż akceptuje go takim, jakim jest.
  • Narcyzowi nie zależy na opinii innych ludzi. Błąd! Narcyz jest uzależniony od bycia podziwianym, bo tylko to potwierdza jego wartość.
  • Osoby narcystyczne maja niezmienną samoocenę. Nie. Nastroje u narcyzów zmieniają się jak w kalejdoskopie, a wraz z nimi ocena własnej osoby, która znacznie bardziej się obniża po negatywnych kontaktach z innymi ludźmi niż u normalnych osób.

Polecamy: Wszystko o amnezji dysocjacyjnej

  • Narcyzi celowo manipulują innymi, a ich złośliwe działania są podejmowane z premedytacją. Nieprawda, wiele wskazuje na to, że narcyzy w ogóle nie potrafią identyfikować uczuć innych osób, w związku z czym nie umieją też nimi manipulować.
  • Narcyzm jest wynikiem rozpieszczania w dzieciństwie. Zdecydowanie nie. Narcyz na pewno nie pochodzi z domu, w którym był nadmiar miłości. Prawdopodobnie w jego rodzinie nie zwracano uwagi na jego potrzeby lub panował chłód emocjonalny, przeplatany okresami wzmożonego zainteresowania, ale czysto zewnętrznego. W narcyza rodzice mogli inwestować dużo pieniędzy, ale nie mieli z nim kontaktu ani nie wykształcili z nim empatycznej relacji, więc dziecko nie nauczyło się reagować na emocje innych.

Polecamy: Depersonalizacja - co to takiego?

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA