Diagnostyka guzków tarczycy

Wynik z badania cytologicznego nie może w jednoznaczny sposób świadczyć o istnieniu lub braku zakażenia wirusem HPV/ fot. Shutterstock
Znaczna większość, bo ponad 90% przypadków guzków tarczycy, to zmiany łagodne. Ich występowaniu nie towarzyszą zazwyczaj żadne dolegliwości, więc bardzo często są one wykrywane przypadkiem – podczas rutynowego badania lekarskiego, bądź też w wykonywanym z innych przyczyn USG tarczycy.
/ 28.09.2010 10:44
Wynik z badania cytologicznego nie może w jednoznaczny sposób świadczyć o istnieniu lub braku zakażenia wirusem HPV/ fot. Shutterstock

Jak diagnozować?

Guzek tarczycy, który wyczuwalny jest dotykiem przez skórę, wymaga dalszej diagnostyki. Obejmuje ona następujące badania dodatkowe:

  • USG tarczycy,
  • oznaczenia stężeń we krwi: TSH i hormonów tarczycy (fT3, fT4),
  • biopsję aspiracyjną cienkoigłową zmiany (pod kontrolą USG),
  • czasem też: scyntygrafię tarczycy, zdjęcie radiologiczne (rtg) klatki piersiowej, tomografię komputerową szyi i klatki piersiowej, oznaczenia stężenia we krwi hormonu – kalcytoniny.

W czym pomaga USG tarczycy?

USG nie pozwala odpowiedzieć na pytanie, czy dany guzek jest zmianą łagodną, czy też jest to nowotwór złośliwy. Pozwala natomiast określić, jak duże jest ryzyko nowotworu złośliwego, a tym samym, jakie powinny być dalsze kroki w diagnostyce takiej zmiany.

Jeśli widoczny w badaniu USG guzek jest mały (największy wymiar zmiany nie przekracza 1 cm), jego wygląd, jak również dane z badania przedmiotowego i rozmowy z pacjentem nie budzą u lekarza podejrzeń obecności nowotworu złośliwego, a tarczyca funkcjonuje prawidłowo, to zwykle nie ma potrzeby ani dalszej diagnostyki, ani tym bardziej leczenia takiej zmiany. Konieczna jest jedynie obserwacja – zazwyczaj powtórne wykonanie badania ultrasonograficznego tarczycy po roku. Badanie to ma ocenić, czy guzek nie powiększył się bądź nie nabrał innych cech, które mogłyby sugerować nowotwór złośliwy.

Zobacz także: USG tarczycy - jakich informacji dostarcza to badanie?

Biopsja guzków

Do dalszej diagnostyki - biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej - kwalifikują się guzki:

  • które są wyczuwalne palpacyjnie,
  • których największy wymiar oznaczony w badaniu USG przekracza 1 cm,
  • których obraz ultrasonograficzny spełnia tzw. kryteria złośliwości. Kryteriami tymi są m.in.: hipoechogeniczność guzka (słabiej odbija on fale ultradźwiękowe, niż otaczający go miąższ tarczycy), nieostre odgraniczenie od miąższu gruczołu, obecność w jego obrębie mikrozwapnień, powiększenie węzłów chłonnych po stronie guzka, wzmożony przepływ krwi w jego obrębie.

Zobacz także: Biopsja tarczycy - na czym polega i kiedy jest konieczna?

Badania hormonalne

W diagnostyce guzków tarczycy rutynowo wykonywane są badania hormonalne: stężenie we krwi TSH oraz hormonów tarczycy (fT3, fT4). Ich wyniki u większości pacjentów są prawidłowe. Jeśli guzek produkuje znaczne ilości hormonów tarczycy, wyniki badań wskazywać będą na nadczynność gruczołu.

Scyntygrafia

Stwierdzenie współwystępowania guzka (bądź guzków) i nadczynności gruczołu tarczowego jest wskazaniem do wykonania scyntygrafii tarczycy. Pozwala ona odpowiedzieć na pytanie, czy przyczyną nadczynności jest guzek wydzielający w sposób niekontrolowany hormony tarczycy.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA