Co zrobić, gdy ktoś ma atak padaczki?

Trochę podstaw

Nie każdy napad drgawek to padaczka (drgawki gorączkowe u dzieci, drgawki po nadużyciu alkoholu). I przeciwnie – nie każdy chory na padaczkę musi mieć drgawki. Już te fakty pokazują jak skomplikowaną sprawą jest padaczka.
Epilepsja to choroba układu nerwowego (ale nie choroba psychiczna!). Przebiega przewlekle, z napadami – od jednego do bardzo, bardzo wielu w ciągu całego życia. W 80% przypadków ujawnia się przed 20. rokiem życia, jednak zachorować można w każdym wieku. Kwestia przyczyn jest skomplikowana i obejmuje uwarunkowania genetyczne, zaburzenia okresu ciąży i porodu, urazy głowy, choroby naczyń mózgowych i inne.
Diagnostyka przebiega na oddziale neurologicznym i obejmuje głównie badania – EEG (czynność bioelektryczne mózgu) oraz obrazowe (tomografia lub rezonans głowy). Można także przeprowadzać próby wywołania napadu, np. poprzez stymulację bodźcami świetlnymi.

Jak wygląda napad padaczkowy?

Objawy mogą być różne – od klasycznych, „filmowych” drgawek, poprzez skurcze pojedynczych grup mięśniowych, nieprawidłowe wrażenia czuciowe, aż do zaburzeń świadomości.
Zobacz też: Czy jedzenie może być przyczyną wystąpienia padaczki?

Co zrobić, gdy ktoś ma napad?

Powinno się zapewnić takiej osobie wolną przestrzeń i usunąć niebezpieczne przedmioty z otoczenia. Zwykle napad trwa sekundy–minuty i mija sam.
Nie należy natomiast wtłaczać osobie chorej żadnych przedmiotów do ust, a taki mit pokutuje w społeczeństwie.
Po napadzie chory jest nieprzytomny, należy sprawdzić czy oddycha, jeżeli tak, układamy go w pozycji bocznej bezpiecznej. Coraz częściej chorzy mają przy sobie informację o swej chorobie, np. na kartce w portfelu bądź na bransoletce. Jeżeli chory odzyska przytomność, jest dobrze zorientowany i potwierdzi, że choruje na padaczkę, nie trzeba wzywać pogotowia ratunkowego.
Jeżeli jednak napad trwa dłużej niż 10 minut, należy wezwać fachową pomoc (numer 999 lub 112).

Leczenie

Podstawą terapii jest odpowiednie dobranie i regularne przyjmowanie leków. Pozwalają one opanować chorobę w większości przypadków. Bardzo niebezpieczne jest samowolne przerwanie przyjmowania leków, nie należy do tego dopuścić! Część przypadków epilepsji jest całkowicie uleczalna. Ogólnie mówi się, że o odstawieniu leków, lekarz może zadecydować, gdy przez 3 lata leczenia nie wystąpił napad.
Polecamy: Częste omdlenia – czy mogą być groźne?
Osoby chore na padaczkę mogą pracować na większości stanowisk i osiągać sukcesy zawodowe (patrz: Dostojewski, Beethoven, Byron). Mogą starać się o dziecko, jednak w przypadku kobiety chorującej na padaczkę należy poinformować o tym neurologa, tak by dostosować leki i zalecenia do tej nowej sytuacji.