Funkcje defibrylatorów klinicznych

Do czego służą defibrylatory kliniczne?

Defibrylatory kliniczne, używane w szpitalach i karetkach specjalistycznych, aby właściwe spełniać swoją funkcję, powinny posiadać odpowiednie parametry. Poza monitorowaniem EKG, ciśnienia tętniczego (NIBP) i SpO2 (saturacji), nowoczesne urządzenia powinny umożliwiać ponadto:

• pomiar dwutlenku węgla w powietrzu wydychanym (CO2),
• pomiar ciśnienia metodą inwazyjną,
• pomiar temperatury,
• pomiar oddechu (respirograf).

Dużą zaletą defibrylatorów klinicznych jest również możliwość pracy w trybie AED, a także monitorowanie najistotniejszych parametrów biologicznych pacjenta wymaganych przez SOR. Dziś takie urządzenia pełnią więc nie tylko funkcję defibrylatora, lecz również rozbudowanego kardiomonitora z czytelnymi i kolorowymi ekranami.
Najnowsze defibrylatory kliniczne, dzięki szerokiemu zakresowi możliwej energii defibrylacji (od 1 do 300 J) oraz zintegrowanym akcesoriom, przeznaczone są do pracy zarówno z dorosłymi, jak i z dziećmi. Defibrylacja dorosłych oraz dzieci wykonywana jest przy użyciu elektrod stałych lub jednorazowych.
Zobacz też: Użycie defibrylatora krok po kroku

Gdzie używa się defibrylatorów klinicznych?

Aktualnie każdy producent używa specyficznych dla swojego sprzętu łączników elektrod z defibrylatorami, co w przypadku wymiany urządzeń zmusza również do odklejenia elektrod i zastąpienia ich nowymi, kompatybilnymi z defibrylatorem. W dokumencie „Wytyczne resuscytacji 2010” zachęca się producentów do współpracy i stworzenia uniwersalnego łącznika, który pasowałby do wszystkich defibrylatorów, co zaowocuje znaczącą korzyścią dla pacjenta i ograniczy niepotrzebne wydatki.
Defibrylatory kliniczne najczęściej wykorzystywane są na oddziałach anestezjologicznych, dziecięcych i noworodkowych, kardiologicznych, neurologicznych i w Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych (SOR).
Zobacz też: Jak użyć defibrylatora?