Apotemnofilia – „zbędna” część ciała?
Apotemnofilia polega na silnym pragnieniu amputacji jednej z kończyn, mimo braku medycznych wskazań ku temu. Niechęć do własnego ciała i poczucie, że ręka lub noga jest obca, nieswoja, powodują pragnienie amputacji tej „zbędnej” kończyny, co ma dać poczucie harmonii ze sobą i zaakceptowanie swojego ciała.

- Małgorzata Włodarczyk
Chorobliwe postrzeganie własnego ciała, zaburzenie psychiczne czy może raczej efekt szczególnego traktowania osób dotkniętych niepełnosprawnością? Jak traktować apotemnofilię? Na czym ona polega? Jakie są jej przyczyny? Jakie są szanse na jej wyleczenie?
Dążenie do osiągnięcia celu
Bardziej zdesperowani apotemnofilitycy często doprowadzają do uszkodzeń, szczególnie odmrożeń, właśnie po to, by uzyskać powód, dla którego dana kończyna musi być amputowana. Powodem tak drastycznych działań jest nieakceptowanie amputacji bez wyraźnych wskazań medycznych.
Zobacz też: dział Zdrowie psychiczne
Efekt dni niepełnosprawnych?
Powszechny jest pogląd, że apotemnofilia jest efektem zwracania szczególnej uwagi na osoby niepełnosprawne, w jakiś sposób „ułomne”, szczególny wpływ miałyby mieć Dni Niepełnosprawnych. Zdaniem niektórych takie szczególne traktowanie może wpływać na apotemnofilityków negatywnie, bo przekazuje w ten sposób informację, że ludzie będący w jakiś sposób niepełnosprawnymi, są wyjątkowo traktowani i mają pewne przywileje.
Przyczyny
Trudno jednoznacznie określić, co jest powodem pojawiania się przemożnego pragnienia amputacji którejś z kończyn. Jako możliwe przyczyny określa się czasem zaburzenia neurologiczne, niewłaściwe funkcjonowanie prawej półkuli mózgu i problemy z akceptacją własnego ciała.
Klasyfikacja
Problematyczne jest również zaklasyfikowanie apotemnofilii do kategorii chorób – w Wielkiej Brytanii jest ona uznawana za przypadłość podobną w swojej naturze do anoreksji, niektórzy specjaliści uznają ją za zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, inni za rodzaj seksualnego fetyszyzmu.
Zobacz też: Czym jest inteligencja emocjonalna?
Jak leczyć?
W przypadku apotemnofilii trudno również o jakąkolwiek wyspecjalizowaną i w pełni skuteczną terapię. Bywa stosowana terapia poznawczo-behawioralna, jednak nie potwierdzono jej skuteczności.