Jakie są czynniki leczące w psychoterapii?

Nadzieja na poprawę
Nadzieja, że poczujemy się lepiej, nabędziemy umiejętności, które poprawią codzienne funkcjonowanie i radzenie sobie z przeciwnościami, stanowi silny czynnik motywujący do rozpoczęcia i wytrwania w procesie psychoterapii.
Poszerzenie świadomości
Poszerzenie świadomości, określane jako wgląd pozwala na lepsze poznanie własnych uczuć i pragnień oraz motywów postępowania. Poznanie może również dotyczyć takich kwestii jak sens życia czy doświadczanego cierpienia.
Kontrola zachowań
Kontrola własnych zachowań następuje dzięki świadomemu wpływowi na dokonywane wybory i przejawiane zachowania przez stosowanie wzmocnień pozytywnych i negatywnych – kar i nagród.
Polecamy: Dawno temu w psychiatrii
Odreagowanie, katharsis
Powtórne odtworzenie i przeżycie traumatycznych doświadczeń pozwala na uświadomienie i odreagowanie tłumionych emocji.
Naśladowanie, interpersonalne uczenie się
Terapeuta lub w przypadku terapii grupowej inni członkowie grupy, stanowić mogą model zachowań. Pozwalają na bezpieczne „testowanie rzeczywistości”, uzyskanie i udzielanie informacji zwrotnych dotyczących własnej osoby oraz członków grupy.
Podobieństwo
Poczucie podobieństwa z innymi osobami doświadczane w grupie psychoterapeutycznej zmniejsza poczucie wyjątkowości własnego nieszczęścia i problemów na rzecz przynależności do szerszego grona osób znajdujących się w podobnej sytuacji.
Altruizm
Uczestniczenie w grupie terapeutycznej daje poczucie bycia potrzebnym i pomocnym dla drugiej osoby przez dzielenie się własnymi doświadczeniami i przeżyciami.
Polecamy: Co to są elektrowstrząsy?
Jedność grupy
Poczucie przynależności do grupy, jedności, dającej siłę stanowić może czynnik wspomagający proces leczenia, gdy jest ona atrakcyjna dla wszystkich członków grupy.