Zapobieganie zakażeniom HBV i HCV
Do zakażenia HBV i HCV dochodzi w wyniku kontaktu błon śluzowych lub ran z zakażoną krwią lub płynami ustrojowymi, bądź w wyniku wstrzyknięcia materiału zakażonego, na przykład podczas używania wspólnych igieł i strzykawek. Do przeniesienia HBV i HCV może również dojść podczas kontaktu seksualnego z osobą zakażoną lub okołoporodowo z zakażonej matki na dziecko. Zapobieganie zakażeniu polega na przerwaniu dróg szerzenia się wirusa. Oznacza to przestrzeganie rygorystycznych zasad w służbie zdrowia i poza nią (gabinety fryzjerskie, kosmetyczne, tatuażu), a więc stosowanie sprzętu jednorazowego użytku i odpowiednie zabezpieczenie materiałów skażonych krwią lub innymi płynami ustrojowymi. Ważne jest także zminimalizowanie zakażeń w krwiodawstwie poprzez badanie dawców krwi i ograniczanie wskazań do podawania preparatów krwi. Osoby chore na ostre i przewlekłe WZW oraz nosiciele muszą również zostać poinstruowani jak zmniejszyć ryzyko zakażenia innych osób. Powinny nie dopuszczać do kontaktu ze swoimi rzeczami osobistymi, które mogą być skażone krwią, na przykład przybory do golenia, szczoteczka do zębów. Zaleca się używanie prezerwatyw podczas kontaktów seksualnych.
Przeczytaj: Co powinieneś wiedzieć o żółtaczkach pokarmowych?
Szczepienie przeciwko HBV
W przypadku WZW typu B istnieje także swoista metoda zapobiegania zakażeniu. Jest to szczepionka, podawana w 3 dawkach według schematu 0, 1, 6 miesięcy. Obowiązkowo podlegają mu noworodki i niemowlęta. Osobom dorosłym szczepienie to jest zalecane, szczególnie jeśli mają oni zostać poddani leczeniu chirurgicznemu. 1-2 miesiące po zakończeniu szczepienia podstawowego można sprawdzić stężenie przeciwciał anty-HBs w surowicy. Wynik powyżej 10 IU/l to ochronne miano przeciwciał i świadczy o dobrej odpowiedzi na szczepienie. Miano niższe jest wskazaniem do powtórzenia pełnego schematu szczepień. W wyjątkowych sytuacjach potwierdzonego narażenia na materiał zakaźny u osób niezaszczepionych lub nieodpowiadających na szczepienie można w ciągu 48-72 godzin po ekspozycji podać swoistą immunoglobulinę anty-HBs.
Zobacz też: O czym świadczy nieprawidłowe stężenie bilirubiny?
Zapobieganie zakażeniom HAV i HEV
Do zakażenia wirusami HAV i HEV dochodzi najczęściej drogą pokarmową. Oba wirusy w dużych ilościach wydalane są z kałem. Zapobieganie zakażeniom polega na przestrzeganiu zasad higieny, myciu owoców, warzyw, unikanie żywności, która mogła być niewłaściwie przechowywana. Chory nie powinien przygotowywać posiłków dla innych. W przypadku HAV możliwe jest ponadto szczepienie, które jest szczególnie zalecane osobom wyjeżdżającym do krajów endemicznych dla WZW typu A, także dzieciom w wieku przedszkolnym i szkolnym i osobom pracującym przy produkcji i dystrybucji żywności.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
