Na czym polega różnica między ostrym WZW typu B i D?

Mężyczna u lekarza fot. Shutterstock
WZW typu B jest wywołane przez wirusa HBV, a WZW typu D – przez wirusa HDV, ale wyłącznie w obecności HBV, jako tak zwane zakażenie równoczesne lub nadkażenie nosiciela HBV. Ostre WZW typu B i D występuje na całym świecie. Każdy z nas jest narażony. Przeczytaj i dowiedz się jak jak przebiega ostra faza zapalenia wątroby typu B i D.
/ 30.12.2010 01:58
Mężyczna u lekarza fot. Shutterstock

Ostre WZW typu B i D występuje na całym świecie, endemicznie w krajach Europy Wschodniej i Azji południowo-wschodniej, Chinach, Rosji, Afryce, Ameryce Południowej i Środkowej. Objawy uszkodzenia komórek wątrobowych są następstwem silnej odpowiedzi układu immunologicznego organizmu na obecność wirusa w hepatocytach.

Okres wylęgania choroby, a czynniki ryzyka zakażenia

Okres wylęgania WZW typu B wynosi średnio 70-80 dni, a WZW typu D – 35 dni. Czynniki ryzyka zakażenia to między innymi bliski kontakt z chorym na WZW, inwazyjne procedury diagnostyczne lub lecznicze, leczenie preparatami krwi, hemodializa, wielu partnerów seksualnych, uzależnienie od narkotyków dożylnych, homoseksualizm u mężczyzn, narażenie zawodowe na kontakt z krwią.

Objawy ostrego WZW

Przebieg choroby jest na ogół skąpoobjawowy, o nieco cięższym przebiegu przy nadkażeniu wirusem HDV. Na ogół występuje ogólne osłabienie, męczliwość, bóle mięśniowe i stawowe, w postaci żółtaczkowej pojawia się żółte zabarwienie skóry i błon śluzowych. Niekiedy zakażenie może przebiegać, jako nadostre lub piorunujące zapalenie i ostra niewydolność wątroby. Wówczas źle rokuje.

Przeczytaj: Kiedy podejrzewać przewlekłe WZW typu B?

Rozpoznanie zakażenia

Do potwierdzenia zakażenia konieczne są badania serologiczne. Polegają one na wykryciu w surowicy chorego antygenów wirusów oraz swoistych przeciwciał skierowanych przeciwko białkom wirusa. Występuje ponadto zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej.

Leczenie

Ostrą postać WZW typu B i D leczy się objawowo. Zalecany jest odpoczynek, ograniczenie aktywności fizycznej oraz zakaz spożywania alkoholu. W przypadku nasilonego świądu podaje się leki przeciwświądowe.

Monitorowanie

Każdy chory po przebyciu ostrego WZW typu B wymaga monitorowania i kontroli stanu serologicznego, w celu wykluczenia przejścia ostrego zapalenia w przewlekłe. W tym celu po 6 miesiącach od zakażenia powtarza się badanie poziomu AlAT oraz swoistych przeciwciał przeciwwirusowych.

Powikłania

Najpoważniejszym powikłaniem ostrego WZW typu B i D jest piorunujące zapalenie wątroby. Inne to układowe zapalenia naczyń, kłębuszkowe zapalenie nerek, zapalenie mięśnia sercowego.

Rokowanie

W niepowikłanym ostrym WZW typu B powrót do normalnej aktywności życiowej i pracy następuje w czasie do 6 miesięcy. Ostre zapalenie może jednak przejść w przewlekłe i jest to bardziej prawdopodobne w przypadku zakażenia u noworodków i niemowląt. U dorosłych następuje to w 2-5% przypadków.

Zobacz też: Na czym polega diagnostyka wirusowych zapaleń wątroby?

Profilaktyka zakażeń

Podstawową metodą profilaktyki zakażenia HBV jest szczepienie. Ponadto ważne jest właściwe przestrzeganie zasad zapobiegania zakażeniom w służbie zdrowia i poza nią: stosowanie sprzętu jednorazowego użytku i odpowiednie zabezpieczenie materiałów skażonych krwią lub innymi płynami ustrojowymi, badanie dawców krwi.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA