Kolonoskopia
Jest pierwszym badaniem wykonywanym przy podejrzeniu obecności polipów, a zarazem jednocześnie metodą leczenia małych i nielicznych zmian. Lekarz zauważając polipy w trakcie badania, wycina je i pobiera materiał do badania histopatologicznego. Jeśli jest ich więcej niż kilka w polu widzenia, planuje kolejny zabieg – polipektomię, która jest ściśle ukierunkowana na wycinanie polipów.
Zobacz też: Kiedy jest wskazana kolonoskopia?
Polipektomia
Jest to zabieg polegający na wycięciu istniejących polipów w jelicie grubym. Podczas polipektomii, gdy lekarz widzi zmianę, która przypomina polip, usuwa ją za pomocą specjalnych narzędzi. Następnie pobiera próbkę materiału z tej zmiany i oddaje ją do badania histopatologicznego. W czasie jednego zabiegu (w zależności od czasu jego trwania) można wyciąć od kilku do nawet kilkudziesięciu polipów. Jednakże, jeśli lekarz widzi, że zmian jest bardzo dużo, pobiera materiał tylko z tych, które wyglądają podobnie i znajdują się w różnych odległościach (by ocenić rozległość choroby).
Duży rozsiew zmian świadczyć może bowiem o chorobie genetycznej, takiej jak rodzinna polipowatość gruczolakowa, a w jej przypadku leczenie wygląda inaczej. Polega na chirurgicznym wycięciu większej części jelita i rozciągnięciu pozostałej tak, by połączyć ją z odbytem i umożliwić drożność przewodu pokarmowego.
Badanie histopatologiczne
Jest to nieodłączny element polipektomii i kolonoskopii. Polega na mikroskopowej ocenie komórek budujących polipa. Polip jest zmianą będącą częścią błony śluzowej jelita, nie jest niczym wypełniony, jest jedynie jej uwypukleniem, mimo iż wyglądem zewnętrznym może przypominać mały zbiornik na cienkiej nóżce. Do badania histopatologicznego nie jest potrzebny cały polip, wystarczy jego fragment. Lekarz ogląda go i stwierdza, czy komórki noszą znamiona procesu złośliwego czy nie. Wynik w postaci opisu komórek otrzymuje pacjent ze wskazaniem do kontroli lekarskiej w celu oceny, czy wygląd komórek jest prawidłowy.
Chirurgiczne wycięcie jelita
Jeśli w trakcie badania histopatologicznego lekarz stwierdzi, że komórki budujące polipy są już nowotworami, podejmuje decyzję o chirurgicznym wycięciu części lub całego jelita (jeśli proces jest rozciągnięty na duży obszar jelita). Dokonuje się także wycięcia okolicznych węzłów chłonnych, by uniemożliwić komórkom nowotworowym wędrówkę w inne regiony ciała, a szczególnie do wątroby. Stamtąd bowiem mają bardzo prostą drogę praktycznie do wszystkich narządów. Wycięty fragment jelita łączy się z pozostałym, w wyniku czego zostaje zachowana ciągłość przewodu pokarmowego i może on prawidłowo funkcjonować.
Zobacz też: Polipy jelita grubego jako stan przedrakowy
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
