Zanim zdiagnozujemy padaczkę, to...
Informacje ważne z terapeutycznego punktu widzenia obejmują szczegółowe dane dotyczące okresu okołoporodowego i rozwojowego, przebytych urazów, czy też wcześniejszego występowania drgawek np. gorączkowych. Bardzo ważne staję się także ustalenie konkretnych danych dotyczących przebiegu dotychczasowych dolegliwości, a więc wieku, w jakim miał miejsce pierwszy napad, czynników, mogących do niego doprowadziły (wyzwalacze napadu) oraz dokładnego jego przebiegu (czas trwania, dolegliwości, objawów po napadowych). Osoba chora powinna móc powiedzieć jak często zdarzają się napady oraz jakimi lekami się dotychczas leczyła. W diagnostyce epilepsji znaczenie ma także określenie czynników wyzwalających napady (głośna muzyka, światło).
Badania jakie należy wykonać
Oprócz wywiadu przeprowadza się również badania, mające potwierdzić lub zaprzeczyć rozpoznaniu. Złotym standardem jest wykonanie badania EEG. Jego specyficzną odmianą mogącą wiele wnieść do diagnozy jest EEG spoczynkowe. Rejestracja trwa około 20 min. Podczas jej trwania wykonuję się fotostymulacje lub hiperwentylacje w celu wywołania napadu. W zapisach EEG udaję się wykryć jedynie 30% chorych. Największe znaczenie ma zapis w trakcie napadu. Zmiany w EEG pomiędzy napadami, będące charakterystyczne dla padaczki, stwierdza się u 30-70% chorych. W latach 80 wprowadzono techniki monitorowania EEG i EKG, co ułatwiło różnicowanie utraty świadomości u osób z chorobami serca od osób cierpiących na padaczkę.
Czytaj też: Co zrobić, gdy ktoś ma atak padaczki
wszystko o EEG
EEG nie jest badaniem jedynym w przypadku podejrzenia padaczki. Kolejnym krokiem jest wykonanie tomografii komputerowej oraz rezonansu magnetycznego. Umożliwiają one dokładniejsze i szybsze zobrazowanie padaczki, wskazując jednocześnie na lokalizacje zmian w mózgu, ich charakter i rozległość. Techniki obrazowe umożliwiają wykrycie jednej z przyczyn padaczki, jaką jest guz mózgu. Kolejne badania w sposób niezwykle wymowny przedstawiają na dynamikę jego wzrostu, która można porównać z obserwowanymi objawami. W przypadku, gdy rozdzielczość tomografii jest niewystarczająca stosuję się rezonans magnetyczny, którego specyfiką jest uwidacznianie subtelnych obszarów zaburzeń rozwojowych i nieprawidłowej budowy tkanki mózgowej.
Nowszym badaniem w diagnostyce padaczki jest SPECT, czyli tomografia pojedynczego fotonu, która obrazuję nam zmiany przepływu mózgowego podczas i po napadzie, umożliwiając określenie lokalizacji ognisk padaczkowych a także miejsca uszkodzeń.
Do ciekawych a jednak niestosowanych rutynowo badań należy PET. Badanie metaboliczne pozwala określić hipometabolizm ogniska padaczkowego pomiędzy napadami.
Polecamy: Jak powstaje padaczka?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
