Lordoza jest naturalnym wygięciem kręgosłupa ku przodowi w perspektywie bocznej. Wyróżniamy lordozę lędźwiową i lordozę szyjną – co oznacza, że nasz kręgosłup prawidłowo powinien być wygięty do środka ciała w odcinku szyjnym i lędźwiowym, a wypukły w odcinku piersiowym, przyjmując w pełnej postaci kształt litery S.
Lordoza wykształca się na etapie wczesnego dzieciństwa (najpierw lordoza szyjna w wyniku podnoszenia główki, następnie lordoza lędźwiowa, gdy dziecko zaczyna stawać i chodzić). Kręgosłup nie bez przyczyny posiada swoje wklęsłości i wybrzuszenia. Charakterystyczna esowata budowa kręgosłupa zapewnia mu odpowiednią amortyzację, niezbędną przy dźwiganiu ciężaru ciała, oraz odpowiednią ruchomość.
Lordoza lędźwiowa i jej wady
Lordoza lędźwiowa jest naturalnym wygięciem kręgosłupa ku przodowi w odcinku lędźwiowym. Główne zmiany, które mogą występować w obrębie lordozy lędźwiowej, to:
- zwiększenie/pogłębienie lordozy lędźwiowej (hiperlordoza),
- zmniejszenie/spłycenie lordozy lędźwiowej (hipolordoza).
Nieprawidłowości mogą skutkować przede wszystkim wadami postawy, a także bólem pleców, napięciem mięśni i innymi dolegliwościami. Zaburzenia lordozy można i należy leczyć. Jednak jest to zwykle proces długi, wymagający zaangażowania i systematyczności.
Jakie są przyczyny nieprawidłowej lordozy?
Wady postawy wynikające z zaburzenia naturalnych krzywizn kręgosłupa kształtują się często już u dzieci, ponieważ to na okres przedszkolny i szkolny przypada najbardziej intensywny rozwój organizmu. Kanapowy styl życia, ograniczona aktywność fizyczna oraz dłuższe przyjmowanie pozycji siedzącej w przedszkolu i szkole mogą utrwalać nieprawidłowości w obrębie lordozy lędźwiowej i skutkować problemami z postawą.
Na pojawienie się krzywicy, w tym nieprawidłowej lordozy, wpływa też niedobór witaminy D3. Lekarze zalecają suplementować ją od najmłodszych lat.
W dorosłym życiu przyczynami pogłębiania lub spłycenia lordozy są złe nawyki dotyczące postawy, ograniczenie aktywności fizycznej, siedzący styl życia, długotrwała praca za biurkiem lub za kierownicą.
Pogłębiona lordoza lędźwiowa – hiperlordoza
Zwiększona lordoza odcinka lędźwiowego (hiperlordoza lędźwiowa) to obok skoliozy najczęstsza dysfunkcja lędźwiowego odcinka kręgosłupa. W wyniku nadmiernego wygięcia kręgosłupa dochodzi m.in. do osłabienia mięśni brzucha, pośladków i mięśni kulszowo-goleniowych. Taka wada często powoduje dolegliwości bólowe.
Przyczyny pogłębionej lordozy lędźwiowej to najczęściej:
- otyłość,
- siedzący tryb życia i mała aktywność fizyczna,
- chodzenie na wysokich obcasach,
- ciąża (podwyższone stężenie estrogenu rozluźnia aparat więzadłowy),
- zmiany pourazowe,
- krzywica,
- osłabienie mięśni,
- napięcia emocjonalne,
- schorzenia z porażeniem mięśni.
Hiperlordoza może być też wrodzona. Wówczas wynika najczęściej z innych nieprawidłowości w obrębie kręgosłupa.
Spłycona lordoza lędźwiowa - hipolordoza
Zmniejszenie naturalnej krzywizny kręgosłupa w odcinku lędźwiowym to inaczej spłycona lordoza lub hipolordoza lędźwiowa. Jest znacznie rzadziej diagnozowana niż hiperlordoza. Charakterystyczne dla tej wady jest to, że postawa osoby stojącej bokiem jest nieco odchylona do tyłu, a pośladki ukryte.
Lordoza lędźwiowa – rozpoznanie pogłębionej i spłyconej lordozy
Diagnozowanie nieprawidłowej lordozy lędźwiowej nie jest zadaniem trudnym. Lekarz lub fizjoterapeuta bez większego problemu może zauważyć po obejrzeniu postawy pacjenta, czy lordoza jest prawidłowa i jakie występują odchylenia od normy. W celu stwierdzenia dodatkowych, szczegółowych zmian, pacjentowi zleca się wykonanie zdjęcia rentgenowskiego (RTG).
Lordoza lędźwiowa – leczenie
Wszelkie zmiany dotyczące lordozy lędźwiowej leczone są przede wszystkim przy pomocy gimnastyki leczniczej (kinezyterapii). Jej celem jest przywrócenie sprawności, pozbycie się złych nawyków dotyczących postawy, wzmocnienie mięśni, przygotowanie do kolejnych etapów rehabilitacji.
Bardzo ważna jest edukacja w zakresie ruchu, postawy, podnoszenia ciężarów na co dzień. Należy dążyć do wyeliminowania czynników pogłębiających wadę kręgosłupa.
W celu zmniejszenia bólu stosuje się doustne leki przeciwbólowe i przeciwzapalne oraz maści przeciwbólowe i przeciwzapalne stosowane miejscowo.
Więcej na temat kręgosłupa:
Ból pleców w okolicy krzyżowej
Ćwiczenia na kręgosłup pomogą ci w walce z bólem! Jakie powinnaś wykonywać?
Jak nie przeciążać kręgosłupa? Kilka praktycznych rad!
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
