fot. Fotolia
Jak dostać się do kardiologa?
Choroby serca i naczyń krwionośnych zabijają rocznie około 170 tysięcy Polaków. Jest to jedna z głównych przyczyn przedwczesnej śmierci w naszym kraju. Prostym sposobem na zapobieganie chorobom serca jest regularne badanie się i konsultacje z kardiologiem.
Do kardiologa przychodzą osoby z powodu różnych dolegliwości i nieprawidłowości. Do najczęstszych można zaliczyć między innymi: podwyższone ciśnienie krwi, spadek wydolności fizycznej, duszność wysiłkową, bóle w klatce piersiowej, poczucie nierównego bicia serca, kołatanie, a także zasłabnięcia i omdlenia. Wizyta taka może odbyć się z inicjatywy samego pacjenta lub po skierowaniu lekarza chorób wewnętrznych (internisty), a także każdego innego lekarza, który zwrócił uwagę na niepokojące objawy ze strony układu krążenia.
O co zapyta nas kardiolog podczas wizyty?
Wizyta u lekarza zaczyna się z chwilą wejścia pacjenta do gabinetu. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że już w chwili przekroczenia progu rozpoczyna się badanie. Lekarz zwraca uwagę na takie aspekty jak:
- stan odżywienia (niedowaga, otyłość),
- sposób poruszania się (niedowłady, poruszanie się przy pomocy laski czy też kul),
- trudności w oddychaniu (duszność wdechowa/wydechowa, świszczący oddech),
- barwa skóry twarzy, drżenie dłoni,
- wiek biologiczny, który dość często różni się od prawdziwego – metrykalnego wieku pacjenta.
Te informacje są bardzo ważnym elementem badania lekarskiego i stanowią jego pierwszy etap.
Kolejnym jest wywiad, który w języku lekarskim nosi nazwę badania podmiotowego. Rozmowa zaczyna się od wyjaśnienia powodu wizyty. Kardiolog prosi o opisanie dolegliwości i niepokojących objawów. Następnie specjalista zadaje pytania dotyczące trybu życia, stosowanych używek (palenie papierosów, alkohol), rodziny (wywiad rodzinny, tzn. występowanie w rodzinie – matka, ojciec, rodzeństwo – chorób układu krążenia, zgonów z powodu zawału, udaru), pobytów w szpitalu i stosowanych leków. Ważnym elementem wywiadu są również pytania dotyczące okoliczności występowania objawów, częstości i czasu trwania oraz nasilenia.
Starannie zebrany wywiad ukierunkowuje rozpoznanie, a w niektórych przypadkach, na przykład choroby wieńcowej, jest podstawą rozpoznania.
Zobacz też: Jak zbudowane jest serce?
Jakie badania wykonuje kardiolog?
Trzecim etapem wizyty u kardiologa jest tak zwane badanie przedmiotowe, czyli badanie ciała pacjenta. Kardiolog bada ciśnienie krwi na obu kończynach górnych (dopuszczalna różnica to 10mmHg). Następnie osłuchuje serce i płuca, dzięki czemu uzyskuje informacje na temat stanu układu krążenia.
Serce osłuchiwane jest w specjalistyczny sposób, w ściśle określonych miejscach na przedniej powierzchni klatki piersiowej. Wynik tego badania może pokazać miarową czynność serca, zbyt wolną (poniżej 50 uderzeń na minutę) lub zbyt szybką (90-100/min). Podczas osłuchiwania serca kardiolog zwraca również uwagę na przerwy w pracy serca, jego tony, akcentację, głośność oraz szmery w punktach osłuchiwania zastawek (skurczowe/rozkurczowe – ich głośność oraz promieniowanie). Dane te są wielokrotnie podstawą rozpoznania wady serca. Osłuchując płuca lekarz rozpoznaje stan układu oddechowego, który ma bezpośredni wpływ na wydolność układu krążenia i odwrotnie. Niewydolność serca może objawiać się pod postacią zmian słuchowych w płucach.
Kolejnym badaniem jest sprawdzenie tętna na tętnicach obwodowych kończyn górnych, dolnych oraz szyjnych. Brak tętna w określonym miejscu lub szmer mogą świadczyć o niedrożności albo istotnym zwężeniu danej tętnicy. Jest to poważny objaw, który może mieć podłoże miażdżycowe.
Podczas badania kardiolog zwraca również uwagę na kolor skóry palców, płatków usznych i ust, a także ocenia obecność ewentualnych obrzęków na kończynach dolnych i ich pochodzenie. Mogą być one skutkiem niewydolności serca, żył lub obrzęków limfatycznych.
Na jakie badania może nas skierować kardiolog?
Po szczegółowym badaniu pacjenta i analizie uzyskanych wyników lekarz podejmuje decyzję dotyczącą dalszego postępowania. Wnioski wyciągnięte przez kardiologa zarówno podczas badania podmiotowego, jak i przedmiotowego są podstawą do skierowania pacjenta na ewentualne dalsze badania.
Jeśli wyniki są niepokojące, możemy spodziewać się skierowania na badania takie jak: echo serca, holter, ekg, czy też test wysiłkowy, a następnie wdrożenia celowego leczenia. Nie ma jednak powodów do obaw – jesteśmy w rękach specjalisty, który dobierze najlepsze dla nas rozwiązanie i zadba o nasze bezpieczeństwo.
Zobacz też: Zawał i choroby serca – jak im zapobiegać?
Autor: lek. med. dr Irmina Pniewska-Laskowska, kardiolog, specjalista od chorób wewnętrznych, Przychodnia Kardiologiczna Dzieci i Dorosłych Kardiofon.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
