Problem wstydliwy, acz obecny w każdym środowisku. Dokuczliwy i w zdecydowany sposób obniżający jakość życia, zmuszający wręcz niekiedy do rezygnacji z życia zawodowego i redukcji aktywności społecznej. Nietrzymanie moczu może wystąpić u każdego, niezależnie od wieku, jak i płci. Stopień jego nasilenia jak i częstość występowania wzrasta wraz z wiekiem, ale też częściej, bez względu na wiek, stanowi przypadłość kobiet.
Fizjologia mikcji
Prawidłowe funkcjonowanie układu moczowego jest możliwe dzięki skoordynowanej pracy mięśni pęcherza moczowego, mięśni podtrzymujących pęcherz moczowy w jego prawidłowym położeniu, mięśni wypierających mocz, tzw. wypieraczy oraz mięśni przetrzymujących mocz w pęcherzu, czyli zwieraczy. Uczucie parcia na mocz pojawia się po wypełnieniu pęcherza moczowego do ilości ok.300-600 ml, co daje nam sygnał o konieczności pójścia do toalety. Gdy już w niej jesteśmy – odpowiednie partie mięśni kurczą się, a inne – rozkurczają, wynikiem czego jest świadome, kontrolowane oddanie moczu.
Czytaj też: Co to jest wysiłkowe nietrzymanie moczu?
Kiedy rozpoznajemy nieotrzymanie moczu?
Zaburzenia oddawania moczu mogą pojawić się, gdy uszkodzeniu ulega którykolwiek z elementów budujących układ moczowy, co objawia się wyciekiem moczu z cewki moczowej w momencie, kiedy tego nie chcemy i kiedy nie możemy tego kontrolować. Objaw nietrzymania moczu może świadczyć o istnieniu patologii strukturalnej jak i czynnościowej. Objawić się może w trakcie śmiechu, podczas kaszlu, w momencie wykonywania ćwiczeń fizycznych lub też może wcale nie mieć związki z jakąkolwiek formą wysiłku, np. wyciek nastąpi w trakcie siedzenia w fotelu przed telewizorem lub w trakcie snu.
Czytaj też: Czy przyczyny nietrzymania moczu mogą być przemijające?
Rodzaje nieotrzymania moczu
Istnieje wiele klasyfikacji tego schorzenia, tak jak istnieje wiele jego przyczyn. Poniżej zestawienie najpopularniejszych terminów związanych z tym schorzeniem.
- wysiłkowe nietrzymanie moczu – objaw polegający na mimowolnym wycieku moczu towarzyszący wysiłkowi fizycznemu np. ćwiczeniom fizycznym, a także w czasie kaszlu lub kichania,
- nietrzymanie z parcia – jest objawem, któremu w trakcie mimowolnego wycieku moczu towarzyszy lub poprzedza go bezpośrednio uczucie parcia na mocz,
- mieszane nieotrzymanie moczu – jest objawem łączącym oba powyższe symptomy (nieotrzymanie moczu wysiłkowe i z parcia),
- nietrzymanie z przepełnienia – występuje, gdy przyczyną nieotrzymania moczu jest przeszkoda w odpływie moczu z pęcherza moczowego, np. w sytuacji wypadania narządu rodnego (macicy), który uciska cewkę moczową lub część pęcherza moczowego; może także towarzyszyć zaburzeniom neurologicznym lub występować przejściowo bezpośrednio po operacji, do której zastosowano znieczulenie; w tym rodzaju nieotrzymania moczu pęcherz moczowy jest nadmiernie wypełniony, a jego mięśniówka nie jest w stanie kurczyć się; charakterystyczne w tym objawie jest brak uczucia parcia na mocz,
- przemijające nietrzymanie moczu – spowodowane przemijającymi czynnikami, np. lekami lub infekcją układu moczowego; mijające po ustąpieniu czynnika wywołującego,
- moczenie bezwiedne – ten rodzaj nieotrzymania moczu występuje głównie u dzieci; jeśli występuje w ciągu dnia, mówimy o bezwiednym moczeniu dziennym, zaś...
- moczenie nocne to wyciek moczu w trakcie snu; zaburzenie to występuje głównie u dzieci i jest związane z zaburzeniem rozwoju układu nerwowego; wśród stosunkowo rzadszych przyczyn tego zaburzenia wymienia się bodźce stresogenne (np. zła sytuacja w domu, kłótnie rodzinne) oraz inne czynniki związane z wychowywaniem dziecka,
- ciągłe nietrzymanie moczu – objaw polegający na stałym wycieku moczu,
- inne typy nietrzymania moczu – mogą mieć charakter sytuacyjny, np. pojawiać się w trakcie śmiechu lub po stosunku płciowym,
- pozazwieraczowe nietrzymanie moczu – to wyciek moczu przez inne otwory niż ujście zewnętrze cewki moczowej, tzw. przetoki zlokalizowane w pochwie lub ekotopowe (niefizjologiczne) ujścia moczowodów.
Nietrzymanie moczu jako objaw jest konsekwencją zaburzonej funkcji wielu układów. Warto skonsultować jego występowanie z lekarzem, który po zebraniu szczegółowego wywiadu zaproponuje właściwe leczenie, które z pewnością pomoże przywrócić komfort życia codziennego i uwolni od krępujących sytuacji.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
