Jak powstaje przełyk Barretta?
Przełyk jest wysłany błoną śluzową, której najbardziej zewnętrzną warstwę tworzą komórki nabłonkowe. Są one przystosowane do kontaktu z połykanym przez nas pokarmem. W prawidłowych warunkach, gdy pokarm trafi do żołądka, napięcie mięśnia zwieracza dolnego przełyku zapobiega cofaniu się treści pokarmowej. Kiedy jednak ten mechanizm zawodzi, mówimy o refluksie żołądkowo-przełykowym. Do przełyku trafia wówczas pokarm zmieszany z sokami trawiennymi. Zawarty w nich kwas solny podrażnia błonę śluzową przełyku, która nie jest dostosowana do kontaktu z silnie kwaśnymi substancjami. Może to prowadzić do zapalenia przełyku albo jego trwałych zwężeń.
Czasem, podczas gojenia się uszkodzonej błony śluzowej, może dojść do zmiany typu komórek nabłonkowych na podobne do tych występujących w jelicie. Jest to wyraz dopasowania się przełyku do kontaktu z kwaśną treścią pokarmową. Takie komórki różnią się od prawidłowych. Stan taki nazywamy dysplazją.
Zobacz też: Jak powstaje refluks?
Jak objawia się przełyk Barretta?
Przemiana (dysplazja), która zaszła w przełyku nie daje żadnych objawów. Refluks, który jest przyczyną powstania przełyku Barretta, wywołuje natomiast dolegliwości, z których najczęstsza jest zgaga.
Rozpoznanie dysplazji
Aby można było rozpoznać przełyk Barretta niezbędne jest poddanie się badaniu endoskopowemu - gastroskopii. Badanie to polega na wprowadzeniu przez usta do przełyku i żołądka zakończonej kamerą cienkiej rurki. Pozwala to dokładnie obejrzeć błonę śluzową przełyku, wykluczyć zapalenie czy owrzodzenie przełyku. Podczas gastroskopii pobierane są także małe fragmenty błony śluzowej przełyku. Tylko ocena tych fragmentów pod mikroskopem przez histopatologa umożliwia zdiagnozowanie przełyku Barretta.
Zapobiegać i leczyć
Zapobieganie rozwojowi przełyku Barretta to leczenie refluksu i regularne poddawanie się kontrolnym badaniom endoskopowym. Jeśli lekarz zaleci przyjmowanie leków, to powinny one prowadzić do złagodzenia dolegliwości. Zaostrzenie objawów zgagi wymaga zmiany dotychczasowego leczenia. U niektórych chorych zalecane są zabiegi operacyjne lub zniszczenie zmienionej tkanki przełyku za pomocą lasera. Najważniejszym celem jest jednak niedopuszczenie do rozwoju raka przełyku. Główną rolę spełnia w tym kontrola przełyku dzięki gastroskopii. W zależności od stopnia stwierdzonych zmian zalecane są kontrole co 3 lata, co roku lub co 3 miesiące.
Jak rozpoznać objawy raka przełyku?
Ryzyko zachorowania na raka
Osoby z przełykiem Barretta mają 30 do 125 razy zwiększone ryzyko zachorowania na raka przełyku. Największe ryzyko dotyczy mężczyzn i osób długo chorujących na chorobę refluksową. Jednak wykonywanie regularnych gastroskopii pozwala rozpoznać nowotwór na wczesnym, wyleczalnym etapie.
Polecamy: Czy wrzody mogą być niebezpieczne?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
