Występowanie
Częstotliwość występowania danego gatunku bakterii zależy od położenia geograficznego danego regionu. Najczęściej spotykane choroby z grupy rikejstoz to:
- dury klasyczne: epidemiczne i endemiczne – cały świat,
- gorączka Gór Skalistych – półkula zachodnia,
- gorączka śródziemnomorska – Europa Południowa, Afryka, Indie,
- gorączka Q – cały świat.
Charakterystyka ogólna
Charakterystyczne dla niemal wszystkich riketsjoz jest zapalenie naczyń, z którym mogą się wiązać powikłania narządowe – zależnie od tego, które naczynia zostały objęte procesem zapalnym. W najgroźniejszych przypadkach dochodzi do zespołu wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, co może zagrażać życiu chorego.
Polecamy: Szczepienia przed orientalną podróżą
Dury wysypkowe pojawiają się nieco ponad tydzień po zakażeniu. Zwiastują je złe samopoczucie i ból głowy, mięśni i dreszcze. Po 2-3 dniach gorączka dochodzi do 40-41 stopni i utrzymuje się przez kilka dni. Skóra staje się sucha, pojawiają się na niej wybroczyny, spojówki oczu są przekrwione. Po paru dniach pojawia się drobna plamista wysypka – najpierw na tułowiu, potem także na kończynach i głowie. Stan ogólny chorego może być bardzo różny od dobrego po ciężki, wiąże się to między innym z rozwojem powikłań narządowych.
Gorączki plamiste rozwijają się w ciągu 1-3 tygodni. Dominują złe samopoczucie, bóle głowy i mięśni, gorączka, plamista wysypka. Nieco odmiennie przebiega Gorączka Q, gdyż do zakażenia dochodzi przez drogi oddechowe. Przebieg może przypominać na początku grypę, u 50% pacjentów pojawiają się zmiany w płucach. Choremu dokucza najpierw suchy, potem wilgotny kaszel oraz bóle w klatce piersiowej. W zdjęciu rentgenowskim uwidacznia się zazwyczaj pojedynczą zmianę zapalną.
Rozpoznanie i leczenie
Rozpoznanie nastręcza wiele trudności, głównie ze względu na niewielką częstość rozpowszechnienia tej choroby w naszym kraju. Niektóre laboratoria dysponują możliwością określenia poziomu przeciwciał. Z pomocą może jednak przyjść dobrze zebrany wywiad. Po wycieczkach należy dokładnie obejrzeć skórę w poszukiwaniu śladu ukąszenia. W leczeniu stosujemy długotrwale podawane antybiotyki, m.in. tetracykliny i chloramfenikol.
Polecamy: Jak rozpoznać malarię?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
